Artist: Allef Vinicius (@unsplash)

Μεγάλωσα και πια δεν έχω αντοχές

Πες με ακοινώνητη. Πες με παράξενη. Όλα είμαι κι ακόμη παραπάνω.

Αλλά είναι και κάποια σόγια που δεν τα αντέχω. Δεν τα παλεύω ρε φίλε μου. Αναγκάζομαι να τα ανεχτώ, να τα κάνω “σόι” που λένε, αλλά ως εκεί.
Και πώς δηλαδή να γίνει; Από μικρή δέχτηκα πως δεν μπορούν να ταιριάξουν όλοι οι άνθρωποι μεταξύ τους. Δε γίνεται, δεν είναι ίδιοι. Κι αυτό δεν αλλάζει. Τους φίλους παύεις να τους κάνεις παρέα. Τους γνωστούς τους κάνεις άγνωστους. Τι στο λύκο κάνεις με τα σόγια μού λες;

Με τα χρόνια έχω αποκτήσει ειδίκευση. Κάνεις απλά το χαζό.
Υιοθετείς το βλέμμα του ροφού, ανοίγεις διαμπερώς τα αυτιά σου και δε δίνεις σημασία σε τίποτα.

Ξεχνάς τα πάντα, δε δίνεις σημασία σε τίποτα από όσα λέγονται. Σπόντες και μπηχτές, σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική σου, άνθρωποι που προσβάλλουν την ηθική και την προσωπικότητά σου, δεν έχουν χώρο στον κόσμο σου. Δεν τους δίνεις σημασία. Τους κοιτάς αλλά δεν τους βλέπεις. Τους ακούς μα δεν τους ακούς. Είναι αόρατοι, διάφανοι, μπορείς να περάσεις το χέρι σου μέσα τους και να μην τους αγγίξεις. Όσο μπορείς δηλαδή να το κάνεις κι αυτό. Εμένα προσωπικά δε μου είναι εύκολο καθόλου. Κι όχι γιατί δεν έχω διπλωματία. Απλά όσο μεγαλώνω δεν έχω αντοχές.

Θα μου πεις είναι λίγοι οι άνθρωποι στον κόσμο με τους οποίους έχεις το ίδιο αίμα, είσαι κατά μία έννοια οικογένεια. Αλλά τι να το κάνεις αν είναι τόσο διαφορετικοί από σένα;
Δεν έχει σχέση με την αγάπη όλο αυτό, μην τα μπερδεύεις. Τους αγαπώ. Με το δικό μου τρόπο. Τους νοιάζομαι. Θέλω νάναι καλά, θέλω να πορεύονται ορθά στη ζωή τους. Αλλά από απόσταση. Καλές είναι και οι αποστάσεις όταν δεν ταιριάζεις μία. Πώς το λέει ο λαός; Από μακριά κι αγαπημένοι. Μακριά κι ο καθένας στη ζωή του. Κι όταν πρέπει απλά να συμπεορευτώ, για εκείνες τις οικογενειακές εκδηλώσεις που δεν μπορώ να τις αποφύγωό,τι μέσο κι αν βάλω, απλά εγώ η παράξενη κάνω κουράγιο.

Όπως ενδεχομένως να κάνουν κι αυτοί κουράγιο και υπομονή μαζί μου. Πόσο θα κρατήσει πια και η κάθε μάζωξη;
Μετά ο καθένας στη ζωή του.

Μια καλή ζωή εύχομαι, με μένα μακριά κι αγαπημένοι.
Αμήν.

Κείμενο: Στεύη Τσούτση
Πηγή: anapnoes.gr

Thessaloniki Arts and Culture

 

 

 

Διαβάστε επίσης

Close