Ένα εξαιρετικό, μικρό, συμβολικό κείμενο για τη σημερινή εποχή.

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι» ρώτησε το κοριτσάκι τον κύριο Κ, «θα φέρονταν καλύτερα στα μικρά ψαράκια;»
«Φυσικά» είπε αυτός. «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι θα έφτιαχναν στη θάλασσα τεράστια κουτιά για τα μικρά ψαράκια, με κάθε λογής τρόφιμα μέσα, και θα φρόντιζαν να έχουν πάντα φρέσκο νερό τα κουτιά, και θα έπαιρναν όλα τα μέτρα υγιεινής.
»Εάν, για παράδειγμα, ένα ψαράκι χτυπούσε το πτερύγιό του, θα του έβαζαν αμέσως επίδεσμο ώστε να μην πεθάνει πριν την ώρα του (…)

»Φυσικά, θα υπήρχαν σχολεία.
»Στα σχολεία, τα ψαράκια θα μάθαιναν να κολυμπούν προς τα σαγόνια των καρχαριών.
»Θα τους δίδασκαν ότι, για ένα μικρό ψαράκι, το πιο σπουδαίο και το πιο ωραίο είναι να παραδοθεί με χαρά στους καρχαρίες (…)

»Δεν θα έλειπε και η θρησκεία, που θα δίδασκε ότι η αληθινή ζωή του μικρού ψαριού αρχίζει μέσα στην κοιλιά του καρχαρία.
»Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, τα ψαράκια δεν θα ήταν πια όλα ίδια, όπως είναι τώρα. Ορισμένα θα είχαν υπεύθυνα πόστα και θα βρίσκονταν πάνω από τα άλλα ψαράκια. Θα επιτρεπόταν στα μεγαλύτερα να τρώνε τα μικρότερα. Αυτό στ’ αλήθεια θα ήταν πολύ επωφελές για τους καρχαρίες, αφού τότε θ είχαν να τρώνε συχνότερα μεγαλύτερα και πιο λαχταριστά γεύματα (…)

»Με λίγα λόγια, αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, στη θάλασσα θα υπήρχε πολιτισμός.»

Μπέρτολ Μπρεχτ
Ιστορίες του κυρίου Κόινερ

Πηγή: lecturesbureau.gr

Thessaloniki Arts and Culture