Πρέπει κάτι να γίνει και το πράγμα ν’ αλλάξει…

Απελπισία

Γη μολυσμένη, μπέσα χαμένη,
άνθρωποι διεφθαρμένοι, να σε πατήσουν ταγμένοι.

Σε μια χώρα με υπερηφάνεια η οποία πλέον φαντάζει ξένη,
από τους ηγέτες της κλεμένη, ντροπιασμένη αηδιασμένη.

Μ’ έναν λαό που όλο υπομένει,
λες και δε βλέπει τι τον περιμένει.

Εκείνος όμως προτιμά, η ευημερία του ν’ αργοπεθαίνει,
θέλοντας στο βόλεμα της στιγμής μόνο να μένει.

Άραγε τι άλλο με περιμένει,
σ’ αυτή τη γη τη μολυσμένη;

Ελπίδα

Πρέπει κάτι να γίνει και το πράγμα ν’ αλλάξει,
κάτι νέο να έρθει το λαό να διδάξει, πώς το παλιό ν’ αποτάξει.
Πνεύμα και ύλη σε ισορροπία να κατατάξει.

Νέες αξίες να υφανθούν από αγνό μετάξι,
δείχνοντας στον κόσμο πώς τα ηνία να βαστάξει,
και πώς το φόβο που έχει στην καρδιά, με θάρρος ν’ ανταλλάξει.

Σπουδαίες έννοιες να πραγματωθούν, όπως αρμονία και τάξη,
αφού αρχικά μέσ’ απ’ το χάος προέλθει μια μεγάλη πράξη,
και σαν τυφώνας δυνατός στην ιστορία την πορεία της θα χαράξει.

Γράφει ο Ανδρέας Φαντούσης

Thessaloniki Arts and Culture