Έχεις βουλιάξει. Σε αυτόν τον καναπέ. Μπροστά από μια οθόνη.
“Να εδώ, χαζεύω κάτι στα κοινωνικά δίκτυα” λες ή όταν σε ρωτούν “Μα πως μπορείς και τρως ενώ βλέπεις ειδήσεις” λες, “απλά χαζεύω”.
Και πως να μη χαζεύεις σε ένα δωμάτιο με 6 οθόνες!
Οθόνες παντού (κινητά, tablets, laptops, τηλεοράσεις) και άνθρωποι μπροστά από αυτές να μην μιλάνε μεταξύ τους για όσα αισθάνονται, για αυτά που τους προβληματίζουν, για το που πάμε και που βρισκόμαστε, για τις δικές τους σκέψεις και αυτά που τους αγγίζουν.
Άνθρωποι που δεν μοιράζονται κάτι που διάβασαν σε ένα άρθρο ή ένα βιβλίο το οποίο τους άγγιξε και προβλημάτισε…Μα τι λέω! Δεν έχουν χρόνο να διαβάσουν επειδή χαζεύουν κάτι σε κάποια οθόνη. Ή κι αν διαβάσουν, δεν κλείνουν την οθόνη!
Δεν ακούν πλέον μουσική και στίχους που έχουν κάτι να μας πουν για τις ανθρώπινες σχέσεις, για την κοινωνία μας και τη ζωή. Στίχοι και μουσική που αγγίζουν την ψυχή μας, δεν ακούγονται.
Άνθρωποι που δεν βλέπουν (ταινίες, ειδήσεις, εκπομπές), απλά “χαζεύουν” μπροστά στις μονίμως και ταυτόχρονα ανοιχτές οθόνες! Ακόμα και όταν κάθονται εκεί στον καναπέ και χαζεύουν τηλεόραση, δεν τους είναι αρκετό και χαζεύουν και λίγο στο διαδίκτυο.
Ζευγάρια, οικογένειες και φίλοι που προσπερνούν τις στιγμές της καθημερινότητάς τους χωρίς να μπουν σε λεπτομέρειες για το πως ήταν η μέρα τους και πως αισθάνθηκαν επειδή “χαζεύουν” γενικώς ή τις ζωές άλλων όπως αυτές παρουσιάζονται σε μια οθόνη. Που δυστυχώς και όταν μιλούν για κάτι από τα παραπάνω, δεν κλείνουν κάποια οθόνη για να μπορούν να ακουστούν καλύτερα.
Όλη η ζωή τους περνά μπροστά από αυτές τις οθόνες. Τρώνε, διαβάζουν, μιλούν, ακόμα και έρωτα κάνουν με μια ανοιχτή τηλεόραση. Και “χαζεύουν”.
Μην παρεξηγηθώ. Δεν σου λέω να κλείσεις την τηλεόραση ή να μη βλέπεις ειδήσεις. Απλά πιστεύω πως το να πάψεις να χαζεύεις τόσο θα σε κάνει έναν λιγότερο παθητικό άνθρωπο στη ζωή.
Θα πάψεις να βουλιάζεις. Θα σηκωθείς από τον καναπέ και θα αρχίσεις να βλέπεις ηλιοβασιλέματα, να μιλάς, να ακούς περισσότερο, να παρατηρείς τους ανθρώπους και ό,τι άλλο μπορεί να σου επιφυλάξει αυτή σου η απόφαση – στάση ζωής.
Ίσως σε βοηθήσει να συνειδητοποιήσεις πως ενώ εσύ “χαζεύεις”, η ζωή “παρατηρεί” πως την αφήνεις να περνάει.
Γράφει η Ναταλία Διαμαντοπούλου
Thessaloniki Arts and Culture
