Κι έτσι ξαφνικά μια νύχτα του Δεκέμβρη έχασα το φως μου.
Το βλέμμα μου σκοτάδι. Η ματιά μου απλανής στο κενό. Νύχτα ήταν ή μέρα;
Νυχτώνει…. ξημερώνει; δεν έχω ιδέα.
Ήταν Δεκέμβρης ή Απρίλης; Ίσως Ιούλιος;
Είχε κρύο ή εγώ έτρεμα; Ήταν καύσωνας ή εγώ έλιωνα;
Υπήρχε θάλασσα; … Πού κολυμπούσα;
Ήταν ψίθυρος ή ουρλιαχτό;
Κοίταξα; τί είδα; μίλησα; τι είπα;
….βάδισα ή το ‘βαλα στα πόδια;
από πού έφυγα και πού ήρθα; Πού βρίσκομαι αλήθεια; Ποιοί είστε εσείς; είναι κανείς εδώ ή είμαι μόνος;
Ε…. με ακούτε; Ε……. είναι κανείς εδώ; ….
…. μόνος είμαι. Και είναι Δεκέμβρης. Νύχτα είναι. έχει κρύο και σκοτάδι. Γι αυτό τρέμω.
Γράφει ο Chris Softa
Thessaloniki Arts and Culture