Artist: Aricka Lewis (@Unsplash)

Οι «βροχερές μέρες» της ψυχής, από τη Σίλεια Παπαδημητρίου

Υπάρχουν πάντα και οι όχι τόσο καλές μέρες, οι ”βροχερές μέρες” της ψυχούλας όπως μου αρέσει να τις λέω.

Κάτι δεν πήγε όπως σχεδίαζες, κάτι άλλαξε, κάτι δεν έκανες σωστά, κάτι ξέχασες. Έχεις μία κακή μέρα.

Βάζεις τα ακουστικά και δυνατά την μουσική, μπλοκάροντας τον έξω κόσμο, βάζεις κουκούλα και περπατάς, περπατάς όχι για να φτάσεις κάπου. Μάλλον για να φύγεις από κάπου…

Μερικές φορές σηκώνεις το κεφάλι σου για να δεις τον κόσμο που περνάει… Αναρωτιέσαι αν είχαν και εκείνοι μία κακή μέρα σήμερα. Μήπως εκείνοι θα είχαν λύση στο πρόβλημα σου; Δεν σε νοιάζει. Προχωράς, δυναμώνεις την μουσική για να υψώσεις πιο ψηλά τείχη ανάμεσα σε σένα, στις σκέψεις σου και σε αυτούς τους γνωστούς αγνώστους που κάθε τόσο προσπερνάς.

Τι ακούς; Δεν σε νοιάζει, μετά από λίγο περπατάς πιο γρήγορα, κλωτσώντας τον χρόνο για να έρθει το αύριο που σίγουρα θα είναι καλύτερο. Και προχωράς. Πάντα πρέπει να προχωράς.

 

Γράφει η Σίλεια Παπαδημητρίου

 

Thessaloniki Arts and Culture 

 

 

Διαβάστε επίσης

Close