Τα πάντα γύρω μας αλλάζουν. Είτε το θέλουμε, είτε όχι. Αναπόφευκτα.

Καμιά φορά εξαιρετικά αργά μα τις περισσότερες φορές με γοργούς ρυθμούς, έτσι όπως περνά ο χρόνος…

και σκέψου πώς το περιγράφαμε όταν ήμασταν παιδιά…

γεμίζαμε τη χούφτα μας με άμμο και μετά ανοίγαμε την παλάμη και να… πώς περνά ο χρόνος… κυλά σε μια στιγμή.

Κι η στιγμή αυτή αξίζει τόσο πολύ… κι αν δεν τη ζήσεις στο έπακρο… πάει δε βρίσκεται πια.

Μέσα σε μια στιγμή πόσα μπορούν να συμβούν… τι μπορείς να κάνεις, τι μπορείς να πεις, πώς μπορείς να νιώσεις…

Πολλοί ξεχνούν πολλές φορές να θυμίσουν στο δικό τους άνθρωπο πόσο τον αγαπούν.

Υπάρχουν συναισθήματα έντονα που δεν πρέπει να αποσιωπώνται.

Το σ’ αγαπώ να το φωνάξεις, να το ψιθυρίσεις, να το πεις με τα μάτια, να το πεις όπως μπορείς, να κάνεις τη στιγμή δυνατή, μοναδική.

Τα πάντα γύρω μας αλλάζουν. Κι εμείς αλλάζουμε. Είτε το θέλουμε, είτε όχι. Αναπόφευκτα.

Ας κάνουμε τις κινήσεις που διατάζει η καρδιά μας, ας πούμε τις σωστές λέξεις στο σωστό χρόνο… γιατί αλλάζουμε… κι αυτό που θα ειπωθεί σήμερα δε γίνεται να ειπωθεί αύριο, γιατί μεσολαβούν πάντα άλλα πράγματα…

Μη μένουμε περιμένοντας στο αύριο να γίνουν θαύματα. Καμιά μέρα δεν ξημερώνει χωρίς να περάσουμε από τη νύχτα.

Γράφει η Πόπη Κλειδαρά

Thessaloniki Arts and Culture