Συνήθιζε να υποτιμά τους περισσότερους συναδέλφους του, χλευάζοντας μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής του.
Κατά τον σκηνοθέτη, ο Λόρενς Ολίβιε ήταν «χαζός», ο Σπένσερ Τρέισι «μισητός», ο Τσάρλι Τσάπλιν «αλαζόνας», ενώ το πρόσωπο της Μπέτι Ντέιβις ήταν… δυσβάσταχτο. Βέβαια η κριτική του Γουέλς δεν περιορίστηκε στο δύστροπο χαρακτήρα των συναδέλφων του, αλλά άγγιξε και την ίδια την επαγγελματική τους απόδοση. Ο Τζέιμς Στιούαρτ ήταν «κακός» ηθοποιός, η Τζοάν Φοντέιν είχε «μονάχα δυο εκφράσεις», ενώ η Νόρμα Σίρερ υπήρξε «μια από τις λιγότερο ταλαντούχες κυρίες της μεγάλης οθόνης».
Η αυστηρή κριτική του δημιουργού του «Πολίτη Κέιν» ήρθε προσφάτως στην επιφάνεια μετά την ανακάλυψη σπάνιων κασετών, πάνω στις οποίες είχαν ηχογραφηθεί οι συνομιλίες του Γουέλς με φιλικό του πρόσωπο. Μη σκοπεύοντας να τις δημοσιοποιήσει ποτέ, ο Γουέλς πέθανε ξαφνικά το 1985, πριν καν προλάβει να τις επεξεργαστεί για την προγραμματισμένη αυτοβιογραφία του. Από τότε, οι ξεχασμένες κασέτες παρέμειναν θαμμένες στο γκαράζ του φίλου του.
Ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός και συγγραφέας, ο Γουέλς μεγαλούργησε με τον «Πολίτη Κέιν», το οποίο παραμένει ένα από τα ισχυρότερα αριστουργήματα στην ιστορία του κινηματογράφου. Οι ιδιαίτερες συνεντεύξεις του Γουέλς ηχογραφήθηκαν το 1983 από το φίλο του, σκηνοθέτη Χένρι Τζάγκλομ, κατά τη διάρκεια τακτικών γευμάτων. Ο Γουέλς πέθανε από καρδιακή προσβολή λίγες μέρες μετά την τελευταία τους συνάντηση. Ο Τζάγκλομ είχε σκηνοθετήσει τον Γουέλς στην ταινία «A safe place» με τον Τζακ Νίκολσον.
Οι συνεντεύξεις θα δημοσιευτούν στις 16 Ιουλίου, στο επερχόμενο βιβλίο του Χ. Τζάγκλομ “My lunches with Orson” («Τα γεύματά μου με τον Όρσον»). Οι ξεχασμένες κασέτες δόθηκαν στον ιστορικό κινηματογράφου Πήτερ Μπίσκιντ, ο οποίος δήλωσε ότι οι σπάνιες αυτές ηχογραφήσεις «αποκαλύπτουν τον Γουέλς όπως πότε ξανά.» Ο σκηνοθέτης αγγίζει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, μιλώντας για τα σκαμπανεβάσματα της καριέρας του και τους συναδέλφους του, καθώς και για την πολιτική και τη λογοτεχνία. «Δεν πρόκειται για μια τυπική δημοσιογραφική συνέντευξη».
Ο Γουέλς εγκωμίασε αρκετούς από τους ηθοποιούς που θαύμαζε, όπως το «λαμπρό» συμπρωταγωνιστή του στον «Πολίτη Κέιν» και στον «Τρίτο Άνθρωπο» Τζόζεφ Κότεν καθώς και τον Τζόν Γουέιν (τον ηθοποιό «με τους καλύτερους τρόπους σε ολόκληρο το Χόλιγουντ»). Παρά τις όποιες εξαιρέσεις όμως, ο Γουέλς δε δίσταζε να προσβάλλει τους συναδέλφους του, πολλές φορές μάλιστα μπροστά στο πρόσωπό τους.
Χαρακτηριστική ήταν η στιγμή όταν ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, άλλος ένας «τιτάνας» της ηθοποιίας, πλησίασε τον αυθάδη Γουέλς στο εστιατόριο, λέγοντας: «Η Ελίζαμπεθ (Τέιλορ) είναι μαζί μου, και θέλει πολύ να σε γνωρίσει. Μπορώ να τη φέρω;». Ο Γουέλς απάντησε: «Οχι. Όπως βλέπεις είμαι στη μέση του γεύματός μου». Μπορεί μετά το σκηνικό ο καλός του φίλος και συνομιλητής Τζάγκλομ να τον επέπληξε για την αγένειά του, αλλά ο Γουέλς απάντησε ότι «ο Μπάρτον έχει μεγάλο ταλέντο, αλλά πλέον έχει καταστραφεί με τη διάσημη γυναίκα του. Τώρα που δουλεύει μόνο για τα λεφτά, κάνει τις χειρότερες δουλειές».
Φυσικά η πεισματική επιμονή του Γουέλς αποτέλεσε μεγάλο εμπόδιο στη συνεργασία του με τα Χολιγουντιανά στούντιο παραγωγής. Ο σκηνοθέτης αγωνίστηκε σκληρά για να χρηματοδοτήσει τις ταινίες του, ενώ δήλωσε για την τελευταία του δεκαετία: «πρέπει να φτιάξω ταινίες… πολύ φθηνότερες, με περισσότερη εφευρετικότητα και επινόηση… Όμως οι ίδιες αυτές ταινίες θα κριθούν από τα πρότυπα του χρόνου, όταν είχα περισσότερα λεφτά.»
Αλλού, ο σκηνοθέτης ανέφερε τη Μέριλυν Μονρό: «ήταν φιλενάδα… Συνήθιζε να με συνοδεύει σε πάρτυ πριν γίνει διάσημη… Θέλησα να προωθήσω την καριέρα της, κανείς όμως δεν την πρόσεξε». Παρ’όλο που τη σύστησε στο μεγαλοπαραγωγό Ντάρυλ Ζανούκ,αυτός φαίνεται να σχολίασε ότι η Μονρό «είναι απλά μια παίκτρια ‘αποθέματος’, από τις οποίες έχουμε εκατοντάδες». Λίγους μήνες μετά, ο Ζανούκ την είχε παρατηρήσει σίγουρα.
Η ακραία περιφρόνηση του Γουέλς για αρκετές ηθοποιούς της εποχής προκύπτει κατ’ επανάληψη. «Ποτέ δεν μπορούσα να αντέξω την Μπέτι Ντέιβις, γι’ αυτό δε θέλω να τη δω να παίζει», είχε δηλώσει, ενώ επίσης απέρριψε τη βραβευμένη με Όσκαρ Τζένιφερ Τζόουνς ως «απελπιστική».
Ανάμικτη ήταν και η άποψη του για τον ‘Αλφρεντ Χίτσκοκ: «Δεν έχω καταλάβει το Χιτσκοκικό δόγμα… Ειδικά τις τελευταίες Αμερικανικές παραγωγές. Εγωισμός και τεμπελιά! Όλα είναι αναμενόμενα, όπως στις τηλεοπτικές εκπομπές. Τις προάλλες είδα μια από τις χειρότερες ταινίες του [μιλώντας για το «Σιωπηλός Μάρτυς»]. Πλήρης αναισθησία σε ότι αφορά την ηδονοβλεψία και το πώς μπορεί να παρασταθεί… Θα σας πω τι είναι εκπληκτικό. Να ανακαλύπτεις ότι ο Τζέιμς Στιούαρτ μπορεί να είναι κακός ηθοποιός. Ακόμα και η Γκρέις Κέλι είναι καλύτερη!».
Ο Πήτερ Μπίσκιντ δήλωσε ότι «το να κρυφακούς τον Γουέλς και τον Τζάγκλομ είναι σαν να κάθεσαι ο ίδιος στο τραπέζι. Ο Γουέλς αποτελεί μια συναρπαστική δέσμη αντιφάσεων, ταυτόχρονα επιθετικός και παιδιάστικα ευάλωτος. Είναι ένας άνθρωπος που κρυβόταν πίσω από μάσκες, αλλά αγαπούσε και τη δικιά του εμφάνιση».
Πηγή http://www.tovima.gr
