Before midnight, film review

Before midnight, film review

Σκηνοθεσία:Richard Linklater Ηθοποιοί:Ethan Hawke, Julie Delpy,

Seamus Davey-Fitzpatrick, ΠάνοςΚορωνής, ΑθηνάΤσαγκάρη, Walter Lassally, Ariane Labed, ΓιάννηςΠαπαδόπουλος, ΞένιαΚαλογεροπούλου

Και περίμενα, και περίμενα, και περίμενα. Και επιτέλους ήρθε στην Ελλάδα. To τρίτο μέρος της πιο μαγικής τριλογίας. Πρωτοείδα το “BeforeSunrise” (1995) σε ηλικία 18-19 ετών εντελώς τυχαία στην τηλεόραση. Αμέσως το λάτρεψα. Δεν ήταν τυχαίο που το σενάριο του Linklaterσε κάνει να ταυτιστείς αμέσως με τους πρωταγωνιστές, πόσο μάλλον όταν είστε τόσο κοντά ηλικιακά.

Έτρεξα την επόμενη μέρα και νοίκιασα τη δεύτερη ταινία, με τίτλο “BeforeSunset” (2004). Και τους είδα πάλι. Ερωτευμένους, ανασφαλείς, κυνικούς, ρομαντικούς. Όλα αυτά αρχές 2010. Και τώρα, 3μισι χρόνια μετά, 9 χρόνια μετά τη δεύτερη ταινία και 18 χρόνια μετά την πρώτη, τους ξανασυνάντησα.

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Ο Jesse (EthanHawke) και η Celine (JulieDelpy), 18 χρόνια μετά την πρώτη τους συνάντηση σε εκείνο το τρένο στη Βιέννη, είναι τώρα ζευγάρι με παιδιά και κάνουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα. Την τελευταία ημέρα της παραμονής τους στη χώρα η σχέση τους θα δοκιμαστεί με απρόοπτο τρόπο.”

Toτρελό της όλη υπόθεσης είναι ότι ούτε στην πρώτη, αλλά και ούτε στη δεύτερη ταινία, είχαν ποτέ σκοπό οι συντελεστές της να βγάλουν sequel. “Ήταν απλώς μια φυσική εξέλιξη” είπε σε συνέντευξή του ο σκηνοθέτης (και των τριών ταινιών) Richard Linklater.

Και οι δύο πρωταγωνιστές συμφώνησαν. Η πρώτη ταινία είναι η αγαπημένη μου, καθώς είμαι ηλικιακά πιο κοντά στους χαρακτήρες. Αλλά ξέρω με απόλυτη σιγουριά πως στα 30 μου θα απολαμβάνω περισσότερο τη δεύτερη ταινία και μετά τα 40 θα κατανοώ ακόμα καλύτερα τα θέματα/προβλήματα των πρωταγωνιστών του “BeforeMidnight”, που τώρα δεν είμαι σε θέση να καταλάβω, παρά μόνο να “θαυμάσω”.

Δε θα σας πω ψέματα. Η ταινία προτείνεται στους λάτρεις των 2 πρώτων ταινιών αποκλειστικά. Έχοντας διαβάσει σχεδόν όλα τα comments στο internet, καταλαβαίνω πως όσοι δεν έχουν δει τα 2 προηγούμενα, η ταινία τους φαίνεται (με το δίκιο τους) αργή, βαρετή και κουραστική. Δεν καταλαβαίνουν πως αυτό είναι το pointτης ταινίας. Μεγάλες, αργές, πολύ αργές σκηνές, γεμισμένες μονάχα με διαλόγους. Αλλά τι διαλόγους!

Για όσους από εμάς ζήσαμε, ερωτευτήκαμε και κλάψαμε με τη μαγεία των “Before Sunrise” & “Before Sunset”, το “Before Midnight” έρχεται και κλείνει την τριλογία (?) με έναν υπέροχο, μαγικό τρόπο. Οι Ethan Hawke & Julie Delpy έχουν μεγαλώσει και ωριμάσει παράλληλα με τους χαρακτήρες τους (στην πρώτη ταινία ήταν 23 ετών και οι δύο, στη δεύτερη 32 και τώρα είναι στα 41, πολύ κοντά στις αληθινές ηλικίες των πρωταγωνιστών) και μαζί με τον σκηνοθέτη Richard Linklater υπογράφουν το σενάριο αυτό, που είναι αναμφισβήτητα το πιο ώριμο και βαθύ της τριλογίας.

Προβλήματα όπως το μεγάλωμα των παιδιών, το διαζύγιο, το long-term commitment, τα επαγγελματικά εμπόδια και ο παντοτινός έρωτας αποτελούν το κύριο αντικείμενο διαλόγων από τους πρωταγωνιστές, οι οποίοι ταυτόχρονα περπατούν στην όμορφη Πελοπόννησο, αναδεικνύοντας το πανέμορφο ελληνικό τοπίο. Έρωτας και ρεαλισμός κυριαρχούν στο “Before Midnight”, με εξαιρετική σκηνοθεσία από τον Linklater, ώριμο και στιβαρό σενάριο και υπέροχες ερμηνείες όχι μόνο από Hawke & Delpy (που προφανώς δεν υποδύονται, αλλά είναι οι Jesse & Celine έπειτα από τόσα χρόνια), αλλά και από το υπόλοιπο ελληνικό cast, που ήταν καταπληκτικό (Πάνος Κορωνής, Αθηνά Τσαγκάρη και φυσικά η Ξένια Καλογεροπούλου).

Το τέλος, κλασικός Linklater – απλά αριστουργηματικό. Κυνισμός, ρεαλισμός, χιούμορ & ρομαντισμός αλληνένδετα σε όλο τους το μεγαλείο.

Βγαίνοντας από το Cine-Thiseio (το οποίο πρέπει να ομολογήσω πως είχε μια ουρά από την είσοδο ως τη Συγγρού σχεδόν), με χτύπησε στα μούτρα το γκρίζο της πραγματικής ζωής. Ιδού, κυρίες και κύριοι, το μεγαλείο του Σινεμά. Και μακάρι η μαγεία αυτή να επανέλθει 45 χρόνια μετά, όταν ο Jesseκαι η Celineθα είναι στα 85 τους στην ταινία που θα λέγεται “BeforeEternity”. Πόσα, μα πόσα θα έχουν να μας πουν τότε για την Αγάπη. Αμφιβάλλω αν θα βγει άλλη ταινία. Είμαι από τη φύση μου απαισιόδοξος. Αλλά ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ θα έλεγε “Ποτέ μη λες ποτέ”.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 4.5/5

Διαβάστε επίσης

Close