Σκηνοθεσία: Stephen Frears

Ηθοποιοί: Meryl Streep, Hugh Grant, Simon Helberg, Nina Arianda, Rebecca Ferguson, John Kavanagh, David Haig, Mark Arnold, Josh O’Connor, Elliot Levey, Christian McKay, Neve Gachev

Κριτική: Χριστίνα Ιωαννίδου, Movie Heat

Μια ιστορία συγκινητική και κωμική ταυτόχρονα, η ιστορία της φάλτσο σοπράνο Florence που εξέπληξε τους πάντες με την απίστευτη παραφωνία της αλλά και την επιμονή της να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα παρά τα όποια εμπόδια, βρήκε κινηματογραφική διέξοδο στα ικανότατα χέρια του δημιουργού Stephen Frears και της μοναδικής ερμηνεύτριας Meryl Streep.

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Αν και εντελώς κακόφωνη, η κοσμική Florence Foster Jenkins (Meryl Streep) πιστεύει πως είναι μια εξαιρετική σοπράνο. Δωροδοκώντας τους πάντες, ο σύζυγος και ατζέντης της St. Clair Bayfield (Hugh Grant) καταφέρνει να της συντηρεί αυτή την ψευδαίσθηση, μέχρι που εκείνη αποφασίζει να δώσει συναυλία στο Carnegie Hall.”

Ο Stephen Frears είναι ο ιδανικός άνθρωπος για την καρέκλα του σκηνοθέτη σε ταινίες του είδους. “The Queen” (2006), “Philomena” (2013) και “The Program” (2015) είναι τα πιο πρόσφατα βιογραφικά του αριστουργήματα. Η σκηνοθεσία του αγκαλιάζει με ευαισθησία τον μοναδικό χαρακτήρα της Florence αλλά και τους δύο σημαντικότερους ανθρώπους που την στήριξαν στη ζωή της, τον σύζυγό της St. Clair και τον πιανίστα και φίλο της Cosmé McMoon. Ο άθλος του εξαιρετικού αυτού σκηνοθέτη είναι πως καταφέρνει να κάνει την παντελή έλλειψη ταλέντου της Florence ένα θέμα ταυτόχρονα κωμικό αλλά και τραγικό. Συνειδητοποιούμε ότι σε μια σκηνή γελάμε μέχρι δακρύων με τις σχεδόν επώδυνες άριες της ηρωίδας και σε μια άλλη σκηνή λυπόμαστε για αυτήν και θυμώνουμε με τα πλήθη που γελοιοποιούν την τόσο αφελή αλλά και αγνή προσπάθειά της να μοιραστεί απλώς με τον κόσμο αυτό που την κάνει ευτυχισμένη.

Επειδή όμως μια βιογραφική ταινία δεν είναι τίποτα χωρίς τους ανθρώπους μπροστά από την κάμερα, τα εύσημα πάνε εξίσου στο ταλέντο και στην χημεία του πρωταγωνιστικού τρίο Streep-Grant-Helberg. Η αριστοκρατική παρουσία του Hugh Grant ταίριαξε απόλυτα με το περιβάλλον των New York 40’s, ενώ μαζί με τον εξαιρετικό Simon Helberg του “Big Bang Theory” μας συγκίνησαν με την γλυκύτατη ερμηνεία τους. Η Meryl Streep, η (ναι, θα το πω για άλλη μια φορά) καλύτερη αυτή τη στιγμή εν ζωή ηθοποιός στον κόσμο, αποδίδει στην Florence όλες τις πιθανές και απίθανες αποχρώσεις του ρόλου που θα την κάνουν να διεκδικήσει ακόμα μια υποψηφιότητα για χρυσό αγαλματίδιο. Η Florence Foster Jenkins της Streep είναι μια γυναίκα δυνατή αλλά και εύθραυστη, αστεία αλλά και λυπημένη, ονειροπόλα, ευγενική και πιστή στους ανθρώπους που κερδίζουν την αγάπη και την εμπιστοσύνη της. Το απίστευτο εκφραστικό βάθος αυτής της γυναίκας πάντα με εντυπωσίαζε αλλά το θαύμα που πραγματοποιεί σε αυτή την ταινία με τη φωνή της απλά με ξεπερνά.

Παρά το κάπως προβλεπόμενο και μελοδραματικό φινάλε και την ελαφρώς τραβηγμένη διάρκεια της ταινίας, όταν δύο θρύλοι της 7ης Τέχνης όπως η Meryl Streep και ο Stephen Frears ενώνουν τις δυνάμεις τους, το αποτέλεσμα είναι αδύνατον να μην είναι τουλάχιστον αξιόλογο. Προσθέστε στο μιξ και μια παραγωγή του BBC, μια ενδιαφέρουσα πραγματική ιστορία και ένα υπερταλαντούχο cast και ιδού η αδιαμφισβήτητη πρόταση της εβδομάδας.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3/5

Για το Movie Heat,
Χριστίνα Ιωαννίδου

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat