Paulette, κριτική ταινίας

Paulette, κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Jérôme Enrico

Ηθοποιοί: Bernadette Lafont, Carmen Maura, Dominique Lavanant, Françoise Bertin, André Penvern, Ismaël Dramé, Jean-Baptiste Anoumon, Axelle Laffont, Paco Boublard, Aymen Saïdi, Pascal Nzonzi

Kριτική: Μαίρη Πουτιού, Movie Heat

Ταινία με κωμικό και κοινωνικό ενδιαφέρον, που όχι μόνο κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον, αλλά στιγματίζεται και από την παρουσία της Bernadette Lafont, μια από τις ηθοποιούς του γαλλικού κινηματογράφου που κουβαλά στις πλάτες της μια φιλμογραφία που δηλώνει τις απαρχές της ήδη από το 1957. Κεφαλή αυτής της παραγωγής που ακούει στο όνομα “Paulette”, ο σκηνοθέτης Jérôme Enrico.

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Ζώντας στα παρισινά προάστια, η Paulette (Bernadette Lafont) γίνεται καθημερινά μάρτυρας της διακίνησης ναρκωτικών που ανθεί στη γειτονιά της. Χωρίς να τα φέρνει βόλτα με την πενιχρή σύνταξή της και διαθέτοντας ακόμη κοφτερό εμπορικό ένστικτο, η υπεράνω υποψίας γιαγιά θα πέσει με τα μούτρα στην επικερδή αγοραπωλησία κάνναβης αλλά και στην παραγωγή γλυκισμάτων πλουσίων σε θερμίδες και τετραϋδροκανναβινόλη!”

Φαίνεται πως οι δημιουργοί βρήκαν τη χρυσή τομή ανάμεσα στην κωμωδία και το κοινωνικό σχόλιο, τοποθετώντας μια 70χρονη αντι – ηρωίδα στο κέντρο της κρίσης της γαλλικής οικονομίας, και αντανακλούν πάνω της ρατσιστικές απόψεις και μια πονηριά που καταφέρνει με τον τρόπο της να γίνει μοναδική και αξιαγάπητη στο θεατή. Δράση, ευχάριστες ερμηνείες, κωμικά στοιχεία και πολλά.… γλυκά, ένας συνδυασμός που συνθέτει μια όμορφη ταινία, η οποία επιφυλάσσει μικρές εκπλήξεις και ανατροπές.

Ωστόσο, το περιεχόμενο της ταινίας είναι τολμηρό. Παρακολουθούμε μια ανθρώπινη μορφή να καταλύει ηθικές αρχές που επιζητά και προσπαθεί να αποκτήσει ο κάθε άνθρωπος, ενώ το κέντρο του ενδιαφέροντος είναι η απόκτηση οικονομικής ευχέρειας με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Προβάλλεται ένα πρότυπο ανθρώπου που ενώ παραδόξως προκαλεί τη συμπάθειά μας, αποτελεί μάστιγα της σημερινής κοινωνίας. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν λείπει η εξιλέωση και η δικαίωση, ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο σερβίρονται σε αυτή την ταινία δεν αποφέρουν την πλήρη ικανοποίηση του θεατή.

Ίσως γι’ αυτό το λόγο, μετά το τέλος της ταινίας να νιώσετε πως κάτι σας λείπει. Παρόλα αυτά μπείτε στον κόπο να αφιερώσετε λίγο από το χρόνο σας γι’ αυτή τη λιτή αλλά διασκεδαστική κωμωδία! Καλή προβολή!

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3/5

Για το Movie Heat,
Μαίρη Πουτιού

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat

Kριτική: Νίκος Βασιλειάδης, Film Critiques, Bαθμολογία 3.5/5
Η Πωλέτ είναι μια κυρία μεγάλης ηλικίας η οποία μετά από μια ζωή δουλειάς, πλέον αντιμετωπίζει δυσκολίες προσαρμογής σε μια νέα πραγματικότητα χωρίς σύζηγο και σε μια Γαλλία με μετανάστες, ανεργία και πολλά ναρκωτικά. Μέσα από δυσκολίες και πολλά αστεία μπερδέματα η Πωλέτ βρίσκεται να πουλάει ναρκωτικά στην ηλικία της στο γκέτο. Με κόρη αποξενωμένη και ένα γαμπρό “μαύρο” και αστυνομικό τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν παράλληλα με την νέα της ενασχόληση η γιαγιά Πωλέτ πρέπει να κρατήσει τον άτακτο εγγονό της όταν η κόρη της δουλεύει. Μπορεί η Πωλέτ να μην διάλεξε το Thug Life αλλά να την διάλεξε αυτό. Μετά από μια ληστεία και σε δύσκολη οικονομική θέση η Πωλετ αποφασίζει να στρωθεί στην δουλειά και να αυτοσχεδιάσει για να αποπληρώσει έναν τοπικό γκάνγκστερ. Έτσι φτιάχνει διάφορα γλυκά και αρτοσκευάσματα για high καταστάσεις! Τα οποία θα την κάνουν διάσημη και θα της φέρουν μια προσωρινή ευημερία μέχρι τα πράγματα να σοβαρέψουν απότομα και να αναγκαστεί να το σκάσει στην Ολλανδία.
Για να μην τα πολυλογούμε, το Paulette είναι μια καλή γαλλική κωμωδία που όπως διαφημίζει μπορεί να είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Καλοί κεντρικοί ρόλοι και πολλοί καλοί άγνωστοι δευτερεύοντες ηθοποιοί οι οποίοι γεμίζουν όμορφα αυτό το σενάριο. Λήψεις και ατμόσφαιρα νοσταλγικά όμορφη. Μουσική καλή επίσης. Το μόνο υποκειμενικό κομμάτι που μπορεί να μην αρέσει σε όλους είναι η σατηρικότητα του χιούμορ που συνήθως συναντάμε σε γαλλικές κωμωδίες και φυσικά το “social” στοιχείο σχεδόν κάθε τέτοιας ταινίας.
Είναι μια καλή πρόταση για φίλους του γαλλικού κινηματογράφου και για όσους θέλουν να χαλαρώσουν για μια και μισή ώρα δράσης και αστείων καταστάσεων.
Νίκος Βασιλειάδης
Film Critiques

Thessaloniki Arts and Culture,

Διαβάστε επίσης

Close