Σκηνοθεσία : Κωνσταντίνος Κουτσολιώτας

Ηθοποιοί : Έφη Παπαθεοδώρου, Τεό Αλμπάνης, Βαγγέλης Μουρίκης, Ανδρέας Ανδρεόπουλος, Βασιλική Παναλή, Μάνος Τσίζεκ, Πετρούλα Χρίστου

Υπόθεση : Ο Νίκος Γουναράς (Τεό Αλμπάνης) είναι ένας ρομαντικός Έλληνας συγγραφέας , που κατοικεί στο Λονδίνο. Τα οικονομικά του όμως προβλήματα των αναγκάζουν να δει σαν λύση διαφυγής το πατρικό του σπίτι σε ένα χωριό της Κοζάνης. Εκεί στο ερειπωμένο πατρικό του σπίτι, ζώντας με τα φαντάσματα του παρελθόντος θα επιχειρήσει να ρίξει φως στον μυστήριο θάνατο του πατέρα του αλλά και να νικήσει τους δικούς του “δαίμονες” .

“Χειμώνας” ο τίτλος της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του ταλαντούχου Κωνσταντίνου Κουτσολιώτα. Μια ρομαντική ταινία μυστηρίου που σε κερδίζει από το πρώτο κι όλας λεπτό με την νοσταλγική, που μοιάζει σαν να είναι βγαλμένη από άλλη εποχή ατμόσφαιρα της.

Μια βαθιά τραγική ιστορία ενός νεαρού ονειροπόλου συγγραφέα δοσμένη με τις σωστές δόσεις κωμικότητας. Δεν λείπουν δε και τα κοινωνικά σχόλια για την κλειστή τοπική κοινωνία ενός χωριού και την κοινωνική κριτική που επικρατεί συχνά σε ένα τέτοιο περιβάλλον.

Επίσης, η ταινία θίγει το θέμα της ξενιτιάς , ο Έλληνας Νίκος Γουναράς (Τεό Αλμπάνης) ο κεντρικός ήρωας της ταινίας είναι μετανάστης στην Αγγλία και εξαιτίας της οικονομικής δυσχέρειας επιστρέφει πίσω στα πάτρια εδάφη.

Το σενάριο, το οποίο συνυπογράφει ο ίδιος ο σκηνοθέτης μαζί με την Elizabeth Schuch εμπνευσμένο από την σκοτεινή λογοτεχνία με βάση τον μαύρο ρομαντισμό (βλέπε E.Allan Poe.) είναι καλογραμμένο και ενσωματώνοντας στοιχεία φαντασιακά και κωμικά δημιουργεί ένα γόνιμο έδαφος ώστε να ειπωθεί μια όμορφη ιστορία. Η πλοκή κινείται με ικανοποιητικό ρυθμό χωρίς να κουράζει.

Η σκηνοθεσία προσεγμένη και αποτελεσματική. Σε συνδυασμό με την εξαιρετική σκηνογραφία και ενδυματολογία δίνει την ευκαιρία στον θεατή να βυθιστεί στον κόσμο της ταινίας. Η εποχή χρονικά θα μπορούσε να ναι και τέλη δέκατου ενάτου αιώνα, ο τρόπος ενδυμασίας του πρωταγωνιστή είναι αξιολάτρευτα ιδιότυπος , μοιάζει βγαλμένος από άλλη εποχή. Με απλά στοιχεία όπως το piercing να τον τοποθετούν στην εποχή μας. Τα γραφικά τοπία στα Σιάτιστα και το ερειπωμένο πατρικό σπίτι δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μυστηρίου.

Κάθε χαρακτήρας σ’ αυτήν την ταινία έχει κάτι τόσο ιδιαίτερο που τον καθιστά μοναδικό, από τον τρελο-συγγραφέα Νίκο έως την γλυκύτατη ηλικιωμένη γειτόνισσα Φιλιώ όλοι οι χαρακτήρες είναι ένας κι ένας.

Ας επικεντρωθούμε όμως στον πρωταγωνιστή Νίκο, που όχι μόνο έχει ένα αμφιλεγόμενο ενδυματολογικό στυλ αλλά ο χαρακτήρας του, η συμπεριφορά του και όλες οι κινήσεις του είναι τόσο στυλιζαρισμένες και εξαιρετικά αμφιλεγόμενες που μπορεί εύκολα να του δοθεί ο τίτλος “ο τρελός του χωριού”.

Η έξυπνη σκηνοθεσία μας τοποθετεί σε απόσταση αναπνοής από τον ήρωα και νιώθουμε ότι ζούμε την κάθε στιγμή μαζί του, το μυστήριο και η τρέλα είναι μεταδοτικά! (Κι όπως έλεγε ο μεγάλος Edgar Allan Poe “Ποιος είπε πως η τρέλα δεν είναι η μεγαλύτερη μορφή ευφυΐας; “)

Ένα ακόμα ατού της ταινίας είναι το ομολογουμένως πολύ καλό cast ηθοποιών. Ο Τεό Αλμπάνης στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Νίκου Γουναρά γίνεται ένα με τον χαρακτήρα, ιδιαίτερα πειστικός και σίγουρα πολλά υποσχόμενος μας χαρίζει μια αξιόλογη ερμηνεία .

Η αξιολάτρευτη Έφη Παπαθεοδώρου στον ρόλο της ηλικιωμένης γειτόνισσας είναι απολαυστική και χαρίζει άφθονο γέλιο.

Ο συγκινητικός ρόλος του Βαγγέλη Μουρίκη ως αγαθού και πεισματάρη πατέρα του Νίκου είναι επίσης πολύ πιστά δοσμένος.

Και μικρότεροί ρόλοι όπως αυτός του κολλητού φίλου του Νίκου, τον οποίο υποδύεται ο Μάνος Τσίζεκ ή της κοπέλας που ερωτεύεται ο Νίκος στο νετ καφέ, που υποδύεται η Βασιλική Παναλή είναι εξίσου σωστά δοσμένοι υποκριτικά.

Ο ίδιος ο τίτλος “χειμώνας” δίνει την εντύπωση μιας εποχής κατά την οποία επικρατεί το αίσθημα της νοσταλγίας και της μελαγχολίας έτσι ακριβώς και η ταινία μοιάζει σαν ένα ιδιόρρυθμο “παραμύθι” με αποδέκτες παιδία όλων των ηλικιών.

Η μουσική υπόκρουση από τους active member ήρθε κι έδεσε. Μια ταινία με μικρό προϋπολογισμό που κατάφερε να βγάλει ένα όμορφο αποτέλεσμα που σίγουρα αξίζει τον χρόνο σας.