Θυμόσαστε αυτά που είπαμε για τους χειριστικούς ανθρώπους;
Λοιπόν, υπάρχουν άνθρωποι που εύκολα αποτελούν τα θύματά τους.

Πρόκειται κυρίως για εκείνους που αντιλαμβάνονται τα πράγματα με διαφορετικά γυαλιά, ανάλογα με την περίσταση και που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα σε σημείο να μην συνειδητοποιούν ότι βρίσκονται τελικά στον ιστό μιας αράχνης.
Μιλάμε για την συναισθηματική εξάρτηση.

Η συναισθηματική εξάρτηση είναι μια διαταραχή όπου η σχέση του ζευγαριού βιώνεται ως τη μοναδική προυπόθεση, απαραίτητη και αναγκαία για την προσωπική ύπαρξη.
Η σχέση γίνεται πηγή ζωής από την οποία καθημερινά τρέφεται.
Εκείνοι που βιώνουν αυτό το είδος της εξάρτησης, προσδίδουν στον άλλον – το αντικείμενο της αγάπης – μια τέτοια σημασία που οδηγεί στην ακύρωση του εαυτού τους, όλο το ενδιαφέρον τους περιστρέφεται γύρω από τον σύντροφο, με αποτέλεσμα να μην υπολογίζουν τις δικές τους ανάγκες και επιθυμίες.

Γιατί συμπεριφέρονται έτσι;
Για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν το μεγαλύτερο φόβο τους: την διακοπή της σχέσης.
Τα συμπτώματα της συναισθηματικής εξάρτησης είναι τα ακόλουθα:

– τρόμος της εγκατάλειψης και του χωρισμού
– προφανής έλλειψη ενδιφέροντος για τον εαυτό τους και την ζωή τους
– φόβος της απώλειας του αγαπημένου προσώπου
– ακραία αφοσίωση
– νοσηρή ζήλεια
– απομόνωση
– αδυναμία να αντέξουν την μοναξιά
– κατάσταση συναγερμού και πανικού μπροστά στην παραμικρή αντιπαράθεση
– παντελή απουσία ορίων με τον σύντροφο: συμβιωτική σχέση
– φόβος να είναι ο εαυτός τους
– ενοχή και θυμός

Οι σχέσεις που δημιουργούν αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι τυχαίες.
Εκπληρώνουν την ανάγκη να έχουν μια σχέση με οποιοδήποτε κόστος, επομένως η λάμψη της ψεύτικης κολακείας, λειτουργεί ως παγίδα που τους παρακινεί να ξεκινήσουν μια σχέση.
Ο συναισθηματικά εξαρτημένος σκέφτεται το λαμπρό μέλλον της συναισθηματικής ασφάλειας που θα του προσφέρει ο χειριστικός.
Αντίθετα ο χειριστικός σχετίζεται με αυτόν τον τύπο προσωπικότητας μόνο και μόνο γιατί έχει την ανάγκη να επιβληθεί σε κάποιον και να του ασκήσει την εξουσία του.

Κάθε θύμα υπάρχει επειδή βρίσκεται ένας δήμιος και το αντίστροφο.

Έτσι ο χειριστικός θα διαλέξει μια σύντροφο ευάλωτη και ανασφαλή.
Την ευαλοτώτητά της, την χρησιμοποιεί ως γάντζο.
«Όσο πιο πολύ την γαντζώνω πάνω μου τόσο πιο πολύ της επιβάλομαι.»

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα εκείνη να φοβάται να αποτραβηχτεί, πολλές φορές φτάνοντας στο σημείο να δέχεται σωματικές βλάβες από αυτόν.
Ο χειριστικός υποτιμά την σύντροφο συνεχώς, υποβαθμίζοντας τις αδυναμίες της, τον χαρακτήρα της, την φυσική της εμφάνιση, την νοημοσύνη της, συγκρίνοντας την με ένα άλλο υποθετικό άτομο καλύτερο απο αυτήν.
Κατ΄αυτό τον τρόπο η σύντροφος οδηγείται στην απώλεια της αυτοεκτίμησης και της
αυτο-αποτελεσματικότητάς της και από τον φόβο της απώλειας του άλλου, εκδηλώνει ένα συνεχές άγχος και έναν αυξανόμενο έλεγχο στη σχέση.

Οι ρίζες αυτής της διαταραχής βρίσκονται στην παιδική ηλικία, πληγές που ποτέ δεν επουλώθηκαν, που είχαν την βάση τους στην μάθηση μιάς πρόωρης απόρριψης και που την συσχέτισαν με την δικιά τους αίσθηση ανεπάρκειας. Για το λόγο αυτό διαιωνίζονται και στην σχέση του ζευγαριού.

Ο συναισθηματικά εξαρτημένος εξειδανικεύει την αγάπη του για τον άλλον, όπως ακριβώς στην παιδική του ηλικία, βίωσε την αγάπη για έναν απρόσιτο ή απόντα γονιό, που τον εγκατέλειψε και απο τον οποίο ένιωσε προδομένος.
Αυτή είναι και η αιτία που η εξάρτηση τροφοδοτείται από την άρνηση, από την υποτίμηση, από την προσβολή, τον πόνο.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο συναισθηματικά εξαρτημένος παίρνει από αυτά ευχαρίστηση, προσπαθεί όμως να αλλάξει τον άλλον, έχοντας την επιθυμία να τον πείσει για την αξία του, να πάρει την αγάπη του.
Το παράδοξο είναι ότι αν του βρισκόταν ένας σύντροφος πραγματικά στοργικός και ευγενικός θα ένιωθε πλήξη μαζί του, ενώ να βρίσκεται σε τεντωμένο σχοινί, βιώνοντας την απόρριψη και την απουσία της βεβαιότητας του διεγείρει την επιθυμία.
Η εξάρτηση επιδεινώνεται περισσότερο και από την απόδοση ενοχών στον εαυτό του

( που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ): «Κάνω κάτι λάθος, δεν είμαι αρκετή, γι΄αυτό μου συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο» , «Αν δεν ήμουν τόσο ζηλιάρα, τίποτα δεν θα είχε συμβεί», «Αν μου φώναξε και με προσέβαλε είναι γιατί τον εκνεύρισα, τράβηξα το σχοινί»

Η ΛΥΣΗ: Η πορεία είναι δύσκολη και βασανιστική, αλλά πρέπει να δούμε τον άλλον γι΄αυτό που πραγματικά είναι: ένας χειραγωγός των συναισθημάτων.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να βγούμε από την παγίδα και να απελευθερωθούμε, να απαλλαγούμε από την εξάρτηση χτίζοντας πιο υγιείς σχέσεις.
Να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, θέτοντας τον, στο κέντρο της ζωής μας.
Αυτός είναι ο δρόμος για να περάσουμε από την εξάρτηση στην ανεξαρτησία.

Κείμενο: Μαρία Λιακάκου, Κλινική Ψυχολόγος

Πηγή: olagiatinsxesi.wordpress.com

Thessaloniki Arts and Culture