Τί σας λέει ότι πάντα φταίει ο/η σύντροφος για όλες τις διαφορές και ότι ίσως εσείς δεν φοράτε συναισθηματικές παρωπίδες;

Είναι γνωστό ότι οι απαιτήσεις, η γενίκευση ( είσαι αδιάφορος/η …) οι υπερβολικές εκφράσεις ( είναι τρομερό, δεν αντέχω), η αοριστία ( δεν περνάω καλά), τα…διπλωματικά επεισόδια για κρυφούς λόγους και μεασήμαντες αφορμές.

Οι παραπάνω παρωπίδες παγιδεύουν τους συντρόφους και καταστρέφουν σχέσεις που θα μπορούσαν να είναι έως και πάρα πολύ καλές. Συχνά, μια ειλικρινής στάση απέναντι στον εαυτό μας και μια καλή πληροφόρηση, αποδεικνύεται αρκετή για να ανατρέψουμε το κακό κλίμα μιας σχέσης. Κυρίως όμως χρειάζεται να ενθαρρύνετε τον/την συντροφό σας, να του/της ζητήσετε την προσοχή του σε κάποιες συμπεριφορές ή αντιλήψεις ή για όσα θα θέλατε να έχετε από τη σχέση και όχι να του/της αρχίσετε το κατηγορητήριο.

Απαιτήσεις
Αν περιμένετε ο/η σύντροφός σας να ικανοποιεί κάθε επιθυμία σας, ίσως και ιδιοτροπία σας, μάλλον αναζητάτε ένα ρομπότ. Οι άνθρωποι διαφέρουμε μεταξύ μας σε πολλά και συμφωνούμε σε ακόμα περισσότερα, αρκεί να επικοινωνήσουμε τις διαφωνίες μας και να μην ξεχνάμε τα όσα καλά μοιραζόμαστε. Αν πάλι νομίζουμε ότι έχουμε πάντα δίκιο και ότι όλα πρέπει να γίνουν σύμφωνα με τα πλάνα μας, ίσως χρειαζόμαστε τη συμβουλευτική για να μας βγάλει από την σοβαρή πλάνη! Μπορεί αυτό να μας αναστατώνει αλλά κάποτε είναι η ώρα μας να συνέλθουμε και να πάψουμε νάμαστε μικρά, απαιτητικά παιδάκια

Γενίκευση
«Γιατί πάντα κάνεις τα ίδια και τα ίδια; Πάντα κάνεις το ίδιο λάθος»
Τώρα , μια τέτοια έκφραση, τιμωρητική, άδικη και ίσως γεμάτη αχαριστία, πόσο βοηθά μια σχέση ένας θεός ξέρει! Το κρυφό μήνυμα μιας τέτοιας έκφρασης λέει ότι είναι ο σύντροφος μας αφήνει ακάλυπτους και μάλιστα στα βασικά!” Ισως είναι καλύτερα να λέγεται το «αν δεν σε πειράζει θα ήθελα να κάνεις αυτό, με εκείνο ή τον άλλο τρόπο, μπορείς;» ( το «μπορείς με ειλικρίνεις, όχι με υπόκωφο στυλ προσταγής στον ηλίθιο/α σύντροφο που δεν καταλαβαίνει τίποτα! Ενα τέτοιο στυλ επικοινωνίας ανοίγει πόρτες διάπλατα για την επίλθση προβλημάτων.

Είσαι…ή δεν είσαι..
Το «είσαι», με τη συνοδία αρνητικών χαρακτηριστικών, είναι μομφή και απόρριψη της ταυτότητας κάποιου. « π.χ είσαι ανίκανος/η για οτιδήποτε”. Ομως, ο/η σύντροφος είναι και πολλά άλλα ωραία πράγματα αλλά την ώρα του θυμού η αδικία, η τιμωρία, η αχαριστία χτυπάει κόκκινα! Η «δεν είσαι αρκετά ρομαντικός/η. Οι άνθρωποι είμαστε πολύπλοκοι, σκεφτόμαστε πολύπλοκα και μερικές φορές μια άσχημη πράξει έχει και αθώα κίνητρα και πολύ καλές προθέσεις. Απλά, πολύ απλά, είναι λάθος για την συγκεκριμένη δραστηριότητα, πιθανά όχι για όλες! Αν για παράδειγμα θέλετε να μιλήσετε για το μειωμένο εισόδημα του/της συντρόφου σας μιλήστε ευθέως ότι η οικογένεια τόχει ανάγκη, τί θα μπορούσε να κάνει για να αυξήσει το εισόδημα, αποφεύγοντας τους χαρακτηρισμούς « τεμπέλης, βολεψάκιας, εκμεταλλευτής κλπ» γιατί αυτός ο σύντροφος ήταν που έβαψε όλο το σπίτι τέλεια ή συντηρεί τα ηλεκτρικά με τις ώρες, ή που έκανε οικονομία στα οικογενειακά έξοδα με διάφορους τρόπους, πώς λοιπόν είναι τεμπέλης, βολεψάκιας και αδιάφορος;

Υπερβολικές συναισθηματικές εκφράσεις
«Είναι τρομερό, τρομακτικό, φρικτό,χειρότερα δεν γινόταν κλπ. Μιλήστε με τον εαυτό σας με ειλικρίνεια και ψυχραιμία και δώστε ένα ορισμό του φρικτού, μάλλον το δικό σας πρόβλημα δεν θα εμπίπτει στις προδιαγραφές!

Η αοριστία
«Δεν το αντέχω αυτό που κάνεις»
Απροσδιόριστο αυτό το …»αυτό» φέρνει σε δύσκολη θέση τον/την σύντροφο που ή δεν έχει καταλάβει ποτέ τί είναι αυτό το περιβόητο «αυτό» ή το…»αυτό» αλλάζει κάθε φορά μορφή, περιεχόμενο και προαπαιτούμενη συμπεριφορά. Ενα όμως είναι σίγουρο: με τέτοιες εκφράσεις και τον εαυτό μας φέρνουμε σε κατάσταση αδυναμίας και τη σχέση σπρώχνουμε σε αδιέξοδο. Είναι προτιμότερο να πούμε για παράδειγμα «με δυσκολεύει πάρα πολύ να με προσβάλλεις ή να με επικρίν εις και μάλιστα μπροστά σε άλλους παρά να εκφραστούμε με την αοριστία της απελπισίας «δεν αντέχω»
.
Διπλωματικά επεισόδια;
Αν ο/η σύντροφος δεν μας δίνει την προσοχή που θα θέλαμε με την πρώτη αφορμή, ( και.. δεύτερη και… τρίτη) θα μεταφέρουμε την θλίψη και το άγχος μας σε άλλα πράγματα, συμφωνημένα « γιατί δεν πήγες για ψώνια, εγώ πάντα είμαι εντάξει στην οικογένεια, γιατί δεν κατέβασες τα σκουπίδια, γιατί έκανες κατάληψη στο μπάνιο» κλπ. Μπορούμε όμως να βρούμε κοινά σημεία για το πραγματικό ζήτημα της προσοχής, για το ζεστό βλέμμα που δεν εισπράττουμε ποτέ , για ένα χάδι που έρχεται με δυσκολία.

Η αρνητική υπερπαραγωγή δεν είναι ασυνήθιστη στα ζευγάρια, όπως και οι προσταγές « κάνε, μην κάνεις» αποτελούν όμως τον πυρήνα για μια μίζερη, χωρίς ικανοπποίηση κοινή ζωή. Με λιγότερες υπερβολές, ασάφειες και γενικεύσεις η σχέση αποκτά το στοιχείο της εμπιστοσύνης και της ασφάλειας αλλά κυρίως η ζωή μας μάλλον θα έχει λιγότερο άγχος και θλίψη.

Κείμενο: Μαρία Λασσιθιωτάκη, Ψυχολόγος
Πηγή: selftherapy.gr