Όποιος νομίζει ότι το κλάμα μπορεί να είναι μια κατάσταση που θα μπορούσε να φέρει κοντά τον αγαπημένο κάνει λάθος.

Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε μια ομάδα ισραηλινών νευροεπιστημόνων, έπειτα από μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Science.

Στη μελέτη αυτή φάνηκε ότι οι άνδρες μπροστά στα δάκρυα των γυναικών, τις θεωρούσαν λιγότερο ελκυστικές.

Επίσης παρουσίασαν μειωμένη σεξουαλική διέγερση, μειωμένη φυσιολογική απόκριση και μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης.

Η μαγνητικη τομογραφία αποκάλυψε μειωμένη εγκεφαλική δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ανδρική σεξουαλική διέγερση.

Που μπορεί να οφείλεται αυτό;

Οι ερευνητές υποθέτουν ότι υπάρχει στα δάκρυα μια χημική ουσία που οδηγεί σε αυτήν την δραματική απώλεια της λίμπιντο.

Φαίνεται ότι τα δάκρυα ( της λύπης )  περιέχουν μια φερομόνη – ένα κοινωνικο- σεξουαλικό σημάδι- που επιτρέπει στις γυναίκες να απομακρύνουν  την  «ανεπιθύμητη» προσοχή των ανδρών. Είναι σαν τα δάκρυα της θλίψης να έχουν την αντανακλαστική λειτουργία της προστασίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι όταν κάποιος κλαίει, ο άλλος είναι έτοιμος να αναλάβει την φροντίδα του, να τον ηρεμήσει, να ασχοληθεί μαζί του.

Ωστόσο οι άνδρες ενοχλούνται στη θέα των δακρύων των γυναικών.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ο άνδρας είναι εκ φύσεως κυνηγός, όχι δακρύων, αλλά εύκολης λείας.

Έτσι στη θέα μιας γυναίκας που κλαίει, πρέπει να κάνει πέρα την αληθινή του φύση και να αφήσει χώρο στην φροντίδα που άμεσα δεν του ταιριάζει.

Αυτό τον οδηγεί αρχικά σε μια αποστροφή με απώλεια της λίμπιντο, ακολουθεί η ενόχληση και ίσως έπειτα, η στοργική συμπεριφορά.

Κάνω λάθος ή οι άνδρες ποτέ δεν κλαίνε;

Πράγματι ο «αληθινός άνδρας», ο άκαμπτος δεν υποκύπτει ποτέ σε συναισθήματα «αδυναμίας».

Γιατί; γιατί έχει στο νού του το στερεότυπο που στηρίζεται στη βασική αρχή ότι: ο Άνδρας πρέπει να είναι Άνδρας και οι Άνδρες δεν κλαίνε.!

Αλλά οι γυναίκες θα ήθελαν πραγματικά έναν άνδρα που κλαίει;

Βιβλιογραφία: Gelstein, Yeshurun, Rozenkrantz et. al.(2011):Human Tears Contain a                                  

Επιμέλεια:Dott.ssa Μαρία Λιακάκου, Κλινική Ψυχολόγος Πανεπιστήμιο Ρώμης “La Sapienza”

Πηγή: olagiatinsxesi.wordpress.com

Thessaloniki Arts and Culture