Πρόκειται για τις οικογένειες, που προκύπτουν από δεύτερους, τρίτους ή και περισσότερους γάμους.

Η εμπειρία μέχρι στιγμής δείχνει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να πάνε τα πράγματα από μόνα τους καλά για ένα πολύ απλό λόγο: Δεν υπάρχουν ίχνη , συλλογική εμπειρία και «έτοιμη» κοινωνική πρακτική για τον τρόπο που τα μέλη- πρώην σύζυγοι και παιδιά και από τις δυο πλευρές – θα καταφέρουν να δημιουργήσουν σχέσεις. Συνήθως, τα πιο οικεία μοτίβα είναι η απομόνωση των μελών στην δική τους παλιά πραγματικότητα, η αμηχανία μπροστά σε νέες καταστάσεις και η αδυναμία να προσαρμοστούν με επιτυχία σ΄αυτές.

Τα παιδιά νιώθουν μπερδεμένα, επειδή μπερδεμένοι είναι και οι γονείς τους, ανάμεσα σε συναισθήματα ενοχής και ανασφάλειας, αν θα τα καταφέρουν να διαχειριστούν πράγματα και καταστάσεις.

Η συναισθηματική διαχείριση των γονέων συνήθως είναι αγχωτική και ασταθής, αφυπνίζει πρωτόγονους τρόπους επιβίωσης. Πολύ συχνά συναντούμε θυμωμένους συντρόφους, που νιώθουν προδομένοι, επειδή σε κάποια σύγκρουση δεν είχαν την προτεραιότητα που προσδοκούσαν. Νιώθουν αδικημένοι γιατί ο σύντροφός τους πήρε το μέρος του παιδιού του, αν και αυτό δεν είχε δίκιο. Μια τέτοια συναισθηματική επεξεργασία οδηγεί στην προκατάληψη, τη γενίκευση, δημιουργεί συναισθήματα δυσπιστίας και καχυποψίας.

Μια έτοιμη οικογένεια χρειάζεται σοβαρή προετοιμασία, για να γνωρίζει και να δέχεται με ρεαλισμό τις εντάσεις που θα προκύψουν. Χρειάζεται επίσης οι σύντροφοι να οργανώσουν από την αρχή κσαι αποφασιστικά τον τρόπο που θα κάνουν σχέσεις με τα νέα μέλη της οικογένειά τους, τους γονείς και τους συγγενείς του συζύγου και πολύ περισσότερο τα παιδιά του. Η νέα επιτυχημένη οργάνωση απαιτεί την αποφασιστική τοποθέτηση γύρω από συναισθήματα βαθύτατης επίγνωσης για τις δυσκολίες που θα προκύψουν. Η τρυφερότητα, η ηρεμία, η αγάπη, η αποδοχή, η ζεστασιά και η παροχή ασφάλειας είναι αναγκαίοι παράγοντες για την δημιουγία στενών σχέσεων.

Η συναισθηματική επικοινωνία , το μοίρασμα κάθε ανησυχίας ανάμεσα στους δυο συντρόφους είναι ακόμα πιο επιτακτική ανάγκη, όπως και η αλλαγή συνηθειών. Αλλωστε, η απόφαση να προχωρήσει κάποιος σ΄ένα δεύτερο γάμο σημαίνει ότι υπάρχει εντονότερη η δύναμη της έλξης και, άρα , μεγαλύτερη πρόκληση και πείσμα να επιτύχει για όλα τα μέλη της νέας οικογένειας.
Μια έτοιμη οικογένεια χρειάζεται περισσότερη ειλικρίνεια στις σκέψεις και τα συναισθήματα, απομακρύνοντας όσο γίνεται περισσότερο την υποκρισία, αλλά και μεγαλύτερη δεξιότητα , για να μπορεί να μπαίνει ο ένας στη θέση του άλλου.

Απαραίτητος, επίσης είναι και ο σεβασμός στον πρώην σύντροφο. Αδικες και κακόηχες κατηγορίες, δείχνουν φόβο, σύγκριση και ανασφάλεια. Ας μη ξεχνάμε πως , όταν δυο άνθρωποι δεν ταιριάζουν μεταξύ τους και προχωρούν σε διαζύγιο, σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι ένας άλλος συνδυασμός θα είναι αποτυχημένος. Η ερωτική και συζυγική σχέση οδηγεί στα σκοτεινά σημεία του εαυτού , αυτά που όλοι διαθέτουμε, και πιθανά να είναι αδύνατη η διεργασία τους με το συγκεκριμένο πρόσωπο.

Κείμενο: Μαρία Λασσιθιωτάκη, Ψυχολόγος
Πηγή: selftherapy.gr