Η Περαία του χθες και του σήμερα, μια μεγάλη "βόλτα"

Η Περαία των παιδικών μας χρόνων, των ανέμελων διακοπών, της μοναδικής αρχιτεκτονικής των 70’s, της εγκατάλειψης, του σήμερα.

Η ιστορία:

Η ιστορία της περιοχής ξεκινάει το 1923. Εκεί εγκαταστάθηκαν 1.754 πρόσφυγες από τα παράλια της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης.

Οι πρώτοι κάτοικοι που ήρθαν μετά από τη Μικρασιατική Καταστροφή, δημιούργησαν τρεις συνοικισμούς: την Αγία Τριάδα, τους Νέους Επιβάτες και την Περαία.

Η Περαία ανήκε κατά την τουρκοκρατία σε Τούρκο Μπέη. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκαν εκεί 204 οικογένειες (132 από τη Δυτική Μικρά Ασία και 72 από την Ανατολική Θράκη), συνολικά 740 άτομα, πρόσφυγες από δύο διαφορετικές περιοχές.

Η ονομασία της περιοχής προκάλεσε διαφωνίες : οι μικρασιάτες πρότειναν το «νέα Σμύρνη», οι θρακιώτες το «νέα Καλλίπολη», ενώ ο τότε Διευθυντής Εποικισμού Μακεδονίας πρότεινε το «Περαία», το οποίο και επικράτησε μετά από κλήρωση.

Πριν το 1923, κοντά στην Περαία, στην περιοχή μεταξύ Περαίας και του αεροδρομίου Μακεδονίας, υπήρχε ο οικισμός Λειβαδίκι. Η Περαία μαζί με τους Ν.Επιβάτες και την Αγ. Τριάδα αρχικά ανήκαν στην Επανωμή και έγινε ξεχωριστή κοινότητα το 1926. Στις μέρες μας πλέον, με το σχέδιο «Καποδίστριας» ενοποιήθηκαν και πάλι στον λεγόμενο «δήμο Θερμαϊκού».

Η παραλία της περιοχής εκτείνεται σε 7,4 χιλιόμετρα και αποτελεί το σημαντικότερο στοιχείο φυσικής ομορφιάς της περιοχής, γεγονός που εξηγεί γιατί η Περαία, οι Νέοι Επιβάτες και η Αγία Τριάδα, πολύ πριν τη Χαλκιδική, αποτελούσαν για αρκετές δεκαετίες τα αγαπημένα, παραθεριστικά θέρετρα των Θεσσαλονικέων.

Μην ξεχνάμε τα πρίφημα καραβάκια του 1960 και του 1970 που μας πήγαιναν για τις καλοκαιρινές μας δικοπές.

Κατοικίες με πολύ χαρακτηριστική αρχιτεκτονική και αισθητική που παραπέμπει στην περίοδο κατά την οποία η περιοχή κυριολεκτικά «βούλιαζε» από παραθεριστές, υπάρχουν ακόμη και σήμερα.

Άλλες καλοδιατηρημένες, άλλες αφημένες στο έλεος του χρόνου και τη φθορά της εγκατάλειψης. Κι όμως για εκείνους που θέλουν να ξεφύγουν από το πολύβουο αστικό κέντρο και τον συνωστισμό της Θεσσαλονίκης, αναζητώντας μια πιο άνετη καθημερινότητα και μόνιμη κατοικία όχι πολύ μακριά από την πόλη, η Περαία αποτελεί εναλλακτική επιλογή. Αυτό εξηγεί και την αλματώδη αύξηση του πληθυσμού την τελευταία εικοσαετία.

Οι παραλίες της περιοχής έχουν βραβευτεί με τη «γαλάζια σημαία». Το φυσικό τοπίο συμπληρώνεται από πευκόφυτους λοφίσκους από τους οποίους μπορεί κανείς να ατενίσει τη Θεσσαλονίκη μέχρι και τις εκβολές του Αξιού, και όλο τον Θερμαϊκό κόλπο.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιρικού η περιοχή σφύζει από κόσμο. Βeach bars, ταβέρνες, εστιατόρια, νυχτερινά μπαράκια καλύπτουν τις αναζητήσεις των επισκεπτών, των παραθεριστών και των μόνιμων κατοίκων.

Και βέβαια, η βόλτα στο φωτισμένο πλακόστρωτο της παραλίας με τα φώτα της Θεσσαλονίκης να καθρεφτίζονται στον Θερμαϊκό κόλπο λίγο πριν πέσει ο ήλιος, δελεάζει ακόμη και τους λιγότερο ρομαντικούς!

Κείμενο: Λία Μαλλίδου

Φωτογραφίες: Δημήτρης Συμεωνίδης (εκτός από τις φωτογραφίες του “Χθες” που πήραμε από τη συλλογή της ομάδας “Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης“)

Η Περαία του χθες:

(Από τη συλλογή της ομάδας: Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης)