Η διατήρηση της καλής υγείας είναι η πρώτη και σημαντικότερη παράμετρος που σχετίζεται με την ευτυχία σε κάθε ηλικία, άρα και με την ηλικία των 50. Αντλήστε έμπνευση και παραμείνετε εμπνευσμένοι, διατηρώντας έτσι την υγεία σας.
1. Παραμείνετε αισιόδοξοι και διατηρήστε την ελπίδα
Πολλοί – ίσως οι περισσότεροι – αγωνίζονται καθημερινά και παλεύουν υπό συνθήκες αντίξοες προκειμένου να πλησιάσουν στους στόχους και τις επιδιώξεις τους. Με πίεση, άγχος και υπερπροσπάθεια επιδιώκουν να πετύχουν το ακατόρθωτο… Οι συνθήκες όμως επηρεάζουν την εξέλιξη και ο βαθμός ευελιξίας και προσαρμογής με θετική και αισιόδοξη διάθεση αποτελούν σημαντικές παραμέτρους τόσο για τον καθένα προσωπικά όσο και για τους γύρω του.
2. Η σημασία της αυτεπίγνωσης
Η συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων του εαυτού, είναι προϋπόθεση για την πλήρη ανάπτυξη. Αποτιμώντας τη μέχρι τώρα πορεία του, άραγε τι βλέπει κάποιος; Τους καρπούς των προσπαθειών και των δυνατοτήτων του ή ότι μάλλον έχει χάσει τον δρόμο του, σαν να ζει το όνειρο κάποιου άλλου κι όχι το δικό του; Σαν να έχει μπει η ζωή του στον αυτόματο πιλότο;
Το 85% των ατόμων φτάνει στα 50 του με τον «αυτόματο πιλότο». Και αδυνατούν, κοιτώντας πίσω στο παρελθόν, να επισημάνουν πότε συνέβη αυτό, απλά συνέβη. Αν αυτή η συνθήκη παραμείνει, τελικά το άτομο θα χάσει την αίσθηση της ζωντάνιας και η ζωή θα αρχίσει να χάνει την ομορφιά της, το ενδιαφέρον της.
Ο Abraham Maslow παρατήρησε ότι η αυτεπίγνωση είναι μια διαρκής διαδικασία. Εξήγησε ότι δεν ολοκληρώνεται φτάνοντας σε κάποιο σημείο νιρβάνα. Αντίθετα είναι μια εξελισσόμενη διαδικασία γνώσης και κατανόησης του εαυτού και των δυνατοτήτων του, της εσωτερικής του δύναμης, της δικής του αλήθειας.
Παραμένοντας σε «επικοινωνία» με την εσωτερική δύναμη, σε όποιον βαθμό είναι εφικτό αυτό, το άτομο δεν μπορεί παρά να ωφεληθεί εξερευνώντας και αναζητώντας τρόπους που οδηγούν στην ευτυχία.
3. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη της προσωπικής ευτυχίας
Ο Maslow ισχυρίστηκε ότι λιγότερο από το 15% των ανθρώπων είναι πραγματικά συνειδητοποιημένοι, ότι κάθε άνθρωπος έχει δύο ομάδες ανταγωνιστικών δυνάμεων μέσα του: η μία σχετίζεται με την ασφάλεια και την άμυνα, τείνει να υποχωρεί, αγκιστρώνεται στο παρελθόν, φοβάται να μεγαλώσει … να εκμεταλλευτεί τις πιθανότητες, άρα να διακινδυνεύσει αυτό που έχει ήδη.
Η άλλη ομάδα εσωτερικών δυνάμεων, ωθεί προς τη μοναδικότητα και την ολότητα του εαυτού, προς την πλήρη λειτουργία όλων των δυνατοτήτων, ενώ συγχρόνως επιτρέπει να αποδεχτεί συνολικά τον εαυτό για εκείνο που είναι.
Πολλοί δυσκολεύονται να δουν μέσα τους εκείνο που είναι πραγματικά, πασχίζοντας ταυτόχρονα να διατηρήσουν μια αυτό-εικόνα, σταθερή, αμετάβλητη αλλά ταυτόχρονα ελλιπή, ενώ οι συνθήκες της σύγχρονης ζωής κάθε άλλο παρά το επιτρέπουν αυτό. Αφιερώνοντας λιγότερο χρόνο ως προς αυτό και αντ ‘αυτού διερευνώντας τι βρίσκεται πέρα από αυτό, τότε υπάρχουν οι πιθανότητες για πραγματική αλλαγή.
Η αδυναμία αυτεπίγνωσης είναι σημαντικά αρνητική και επιζήμια για την ψυχοσωματική υγεία, άρα και για την ευτυχία. Η κατανόηση της μοναδικότητας του καθενός μπορεί να επιτευχθεί αρχικά με τη συνειδητοποίηση του ιδιαίτερου τρόπου με τον οποίο κάθε άτομο επεξεργάζεται και αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Ο καθένας βλέπει τον κόσμο με τα δικά του «μάτια». Δεν χρειάζεται, ούτε βοηθά σε κάτι, η απογοήτευση όταν πια γίνεται αντιληπτό πως οι άλλοι επεξεργάζονται τις πληροφορίες με διαφορετικό τρόπο. Αντίθετα, θα βοηθούσε σημαντικά η διερεύνηση του τρόπου σκέψης των άλλων και ενδεχομένως η αποδοχή και προσαρμογή στο διαφορετικό μοντέλο.
Στην ηλικία των 50 οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν αρχίσει να αποδέχονται πλήρως τον εαυτό τους και να αναγνωρίζουν το πόσο πολυσχιδείς προσωπικότητες είναι.
4. Επιλογή του μινιμαλισμού
Όσο μεγαλύτερο βαθμό αυτεπίγνωσης πετυχαίνει το άτομο, τόσο λιγότερα υλικά πράγματα θα χρειάζεται στη ζωή του.
Τα λιγότερα υλικά υπάρχοντα εξασφαλίζουν περισσότερο χρόνο, ενέργεια και χρήματα για εκείνα τα πράγματα που είναι πραγματικά σημαντικά και βελτιώνουν την υγεία και την ευτυχία.
Θέτοντας υγιή όρια – επιλέγοντας ακόμη και τη διατήρηση ή όχι της επικοινωνίας με συγκεκριμένους ανθρώπους – αυξάνονται και βελτιστοποιούνται οι συνθήκες για εξοικονόμηση και σωστή διαχείριση «πολύτιμης ενέργειας» για την πνευματική εξέλιξη, για την ενασχόληση με τον εαυτό, με την ψυχή.
5. Πορεία προς τη χαρά
Τι σημαίνει να είναι κάποιος ευτυχισμένος; Τι θα σας έκανε να είστε ακόμα πιο ευτυχισμένοι από ό,τι είστε τώρα; Η συγγραφέας Elizabeth Kolbert αναφέρει μια πληθώρα πιθανοτήτων που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι θα τους κάνουν ευτυχείς – όπως η αύξηση μισθού, η μετακίνηση στη Χαβάη, ένα ακριβό αυτοκίνητο, η απόκτηση παιδιών – που στην πραγματικότητα όμως δεν φέρνουν την ευτυχία.
Το παράδοξο της ικανοποίησης
Από τη μία πλευρά, φαίνεται καλό να υπάρχουν στόχοι – οι στόχοι διατηρούν το ενδιαφέρον για ζωή και κατευθύνουν την πορεία και τις επιλογές. Από την άλλη πλευρά, το παρόν, αυτή η συγκεκριμένη και φευγαλέα στιγμή είναι ό,τι έχουμε –γιατί δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα συμβεί στα επόμενα 10 λεπτά, για παράδειγμα.
Όσο κι αν ακούγεται επιφανειακό και απλοϊκό, η συνειδητοποίηση του παρόντος, της στιγμής, συντελεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ευτυχία, όπως και οι «μικρές» και «απλές» απολαύσεις.
Το παράδοξο της ικανοποίησης είναι ότι ευτυχισμένος τρόπος ζωής σημαίνει μερικές φορές ότι σχεδιάζουμε το μετά ενώ συνειδητοποιούμε πως βρισκόμαστε και ζούμε στο τώρα.
«Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι εκείνοι που αποφασίζουν τι θέλουν, το καθορίζουν, το οραματίζονται και πριν καν αρχίσει να συμβαίνει, το βλέπουν με χαρά το ξεδιπλώνεται κομμάτι- κομμάτι. Μια αίσθηση ανάλογη με εκείνον που φτιάχνει ένα αντικείμενο από πηλό». – Αβραάμ-Χικς
Επειδή πρόκειται για ένα «μακρύ ταξίδι», η αυτογνωσία δεν μπορεί να συμβεί αμέσως αλλά μάλλον με την πάροδο του χρόνου, μέσα από μια σειρά γεγονότων.
Η διαδικασία μπορεί να γίνει κάπως πιο εύκολη με προσωπική «δουλειά» : διαλογισμό, επαναπροσδιορισμό στόχων, θέτοντας όρια, κάνοντας μακρινούς περιπάτους, συμμετέχοντας σε κοινωνικές δράσεις, οργανώνοντας καλύτερα την καθημερινότητα, βάζοντας τον εθελοντισμό στη ζωή και την προσφορά στους άλλους.
Όλα αυτά εξηγούν γιατί είναι τόσο σημαντικό να υπάρχει προσωπικός χρόνος.
Το υπόλοιπο μισό της ζωής πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από επαγγελματική σταδιοδρομία ή οικονομική εξέλιξη. Αφορά τη λήψη αποφάσεων που επιτρέπουν και συντελούν στην πληρέστερη έκφραση του αληθινού εαυτού, την επιδίωξη της ουσιαστικής ζωής, και εν τέλει την προσέγγιση της ευτυχίας.
Μετάφραση – προσαρμογή: Λία Μαλλίδου (πρωτότυπο κείμενο στο overfiftyandfit.com )
