Είναι φορές που ξέρουμε που βρίσκεται το κάθε πράγμα και κάθε άτομο που αγαπάμε, αλλά πολλές φορές δεν ξέρουμε που βρισκόμαστε εμείς. Σαν να ξεχάσαμε τη θέση μας στον κόσμο.

Μπορούμε πολύ γρήγορα να εντοπίσουμε τη θέση των άλλων, τη θέση που έχουν οι άλλοι στη ζωή μας, και καμιά φορά μπορούμε να προσδιορίσουμε ακόμα και τη θέση που κατέχουμε εμείς στη ζωή των άλλων. Έχουμε, όμως, ξεχάσει ποια θέση έχουμε εμείς στη δική μας ζωή.

Μας αρέσει να διακηρύσσουμε πως δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς κάποια αγαπημένα μας πρόσωπα. Εγώ, όμως, προτείνω να κάνουμε τη δική μας την παρακάτω φράση με την οποία δημιουργούμε μια αληθινή σχέση με τον εαυτό μας.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ.

Τι ωραία που θα ήταν να μου φέρομαι όπως φέρομαι σ’ αυτούς που αγαπώ περισσότερο.
Χόρχε Μπουκάι, Ο δρόμος της συνάντησης, opera

Επιλογή κειμένου: AΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΟΛΟΥΔΑΚΗ Ειδικός ψυχικής υγείας, Ψυχοθεραπεία – Συμβουλευτική