«Πότε ένα ζευγάρι είναι πραγματικά ευτυχισμένο;». Κατά καιρούς έχουμε ακούσει πολλά, έχεις πει αρκετά κι έχω γράψει άλλα τόσα· ευτυχισμένα είναι τα ζευγάρια που ταιριάζουν στο σεξ, στο φαγητό και στον ύπνο, εκείνα που γελάνε με τα ίδια αστεία, που έχουν κοινές αξίες και παρόμοια πιστεύω, τα ετερώνυμα που έλκονται και τα ομώνυμα που τελικά ίσως και να μην απωθούνται όταν το πράγμα δεν έχει να κάνει με φυσική· όρεξη να έχεις να σκαρφίζεσαι ορισμούς.

Δεν ξέρω αν το κάνεις κι εσύ, εμείς όμως που γράφουμε παρατηρούμε πολύ κι όταν λέω πολύ εννοώ πάρα πολύ· καθόμαστε για καφέ και σπάνια ακούμε τους συνομιλητές μας, περπατάμε στο δρόμο και ξεχνάμε πού πηγαίναμε καθώς κάτι άλλο μας τράβηξε την προσοχή, μιλάμε με ανθρώπους και δεν προσέχουμε τα λόγια τους μα τον τρόπο που γελάνε ή στενεύουν τα μάτια τους, πώς σφίγγουν το στόμα τους όταν έρχονται σε δύσκολη θέση, πώς κοιτάζουν τα άλλα άτομα που μπαίνουν στο μπαρ, τα χρώματα που επιλέγουν να φοράνε οι φίλοι μας.

Πολλές φορές, λοιπόν, παρατηρώ τα ζευγάρια που βρίσκονται στα γύρω τραπέζια, στα Instagram stories και στον δρόμο· όχι από κουτσομπολιό, έτσι, από λόξα. Βλέπω ζευγάρια που μοιάζουν βγαλμένα από περιοδικό να βγαίνουν μαζί και να περνάει η ώρα με τον καθένα χωμένο στην οθόνη του κινητού του, ζευγάρια που παλεύουν να βγάλουν την ιδανική φωτογραφία #couplegoals κι ας ξέρουν καλά πως πέρασαν και δεν ακούμπησαν, ζευγάρια που εξυπηρετούν επαγγελματικά κι οικονομικά συμφέροντα, κάποια που μοιάζουν να μη γνωρίζουν για ποιο λόγο είναι μαζί κι άλλα, ελάχιστα, που σε κάνουν να κοιτάς με θαυμασμό -άντε, και λίγη καλοπροαίρετη ζήλια.

Δε θα μείνω στα άσχημα παραδείγματα, τις σχέσεις εκείνες του τύπου «σε θέλω δίπλα μου μόνο και μόνο επειδή δεν επιτρέπω να σε έχει κάποιος άλλος» ούτε εκείνες τις εμετικές συνδέσεις που βασίζονται σε αυτοσκοπούς και προσωπικές φιλοδοξίες· δε θα μείνω καν στους δεσμούς που είναι απόρροιες καθαρής σωματικής έλξης, καθώς τα πάθη είναι εφήμερα, η ορμή αν δεν τραφεί, λιμοκτονεί και γενικά τα «σε θέλω» έχουν ημερομηνία λήξης αν βασίζουν την ύπαρξή τους αποκλειστικά στο πάθος.

Γιατί καλή κι αναγκαία η έλξη, μα ποτέ δεν έκανε δύο ανθρώπους ευτυχισμένους από μόνη της. Μπορεί να ρήμαξε ζωές, να κατέστρεψε ψυχολογίες, να ανέβασε ανθρώπους στα ουράνια μία και να τους τσάκισε μετά εκατό, μα ποτέ δεν κατάφερε να φέρει την ευτυχία από μόνη της κι ας είναι αυτή που μανιακά αναζητάει η πλειοψηφία. Περίεργο, ε; Κι όμως, το να καλοπεράσεις σε μια σχέση είναι πολύ πιο απλό απ’ όσο νομίζεις.

Δεν έχει σημασία αν είναι ομώνυμοι ή ετερώνυμοι, αν ταιριάζουν εξωτερικά ή στον τρόπο που βλέπουν τη ζωή, για να αγγίξουν την ευτυχία δύο άνθρωποι που αποφάσισαν να είναι μαζί, σημασία έχει η εξής ειδοποιός λεπτομέρεια· να γνωρίζουν με βαθιά σιγουριά πως αν δεν ένιωθαν την έλξη που νιώθουν ο ένας για τον άλλον, εκείνη που τους έφερε κοντά, θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι κολλητοί. Ναι, τόσο απλό είναι.

Να είσαι μαζί με τον άλλο και να περνάς όσο καλά θα περνούσες με τους φίλους σου, να συμπαθεί ο ένας τις παρέες του άλλου, να θες να ταξιδεύετε μαζί, να γελάτε με τις αναποδιές, να είναι ο άνθρωπος που θα σε σπρώξει να γράψεις εκείνο το βιβλίο που φοβάσαι να γράψεις, να πάρεις εκείνο το πτυχίο που νομίζεις πως δεν μπορείς να αποκτήσεις, να κάνει μαζί σου εκείνο το ταξίδι στην Ιαπωνία που πάντα ονειρευόσουν κι ας σιχαίνεται το σούσι, να κουτσομπολεύετε τους άλλους, λες κι εσείς είσαστε καλύτεροι, να γελάτε με χοντράδες, να μπορείτε να είσαστε ο εαυτός σας, εκείνος ο πραγματικός, όχι ο ωραιοποιημένος, να γίνεται κάτι κι ο άλλος να είναι ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο θέλεις να τρέξεις να το πεις για να χαρεί με τη χαρά σου ή απλά για να κλαφτείς.

Να είναι το άτομο εκείνο με το οποίο θέλεις να πας για καφέ Κυριακή πρωί, ο άνθρωπος που θέλεις να πάρεις μαζί σου για συμπαράσταση σε κάθε φάση που σου προκαλεί άγχος, εκείνος που θα πάρει το μέρος σου μπροστά στους άλλους ακόμα κι αν έχεις άδικο κι ο ίδιος που θα σε βάλει στη θέση σου όταν μείνετε μόνοι σας, με επιχειρήματα, ποτέ όμως με σκοπό να σε πληγώσει ή να το παίξει θύμα· το άτομο εκείνο με το οποίο περνάς καλά είτε παίζοντας «ζώο-φυτό-πράγμα», είτε στα μπουζούκια, είτε σε μαραθώνιο GoT, που σε γουστάρει επειδή στα μάτια του είσαι ο πιο γαμάτος άνθρωπος στον κόσμο, όχι επειδή έχεις κωλάρα. Αλλά ακριβώς κι επειδή έχεις κωλάρα.

Και μέσα σε όλα αυτά το σεξ να είναι όντως καλό, επειδή αυτό είναι που θα ορίσει τη σχέση κι ας την κρατάνε όλα τα άλλα. Η σχέση, για να είναι σχέση, πρέπει να έχει μια εσάνς παιδικής χαράς, αλλιώς είναι μια συμφωνία ενηλίκων με ημερομηνία λήξης. Παιδική χαρά, ναι, εκεί που περνούσες τέλεια μόνο όταν είχες καλή παρέα κι ας ήταν το σκηνικό πάντα ίδιο.

Με κούνιες που σου δίνουν φόρα για μεγάλα άλματα, τραμπάλες που πότε είσαι πάνω και πότε κάτω, άμμο για να σου εξασφαλίζει απαλές πτώσεις με γέλια. Α, και τσουλήθρες που σε προσγειώνουν σε αγκαλιές. Επειδή δεν έχω δει ποτέ άνθρωπο να κάνει τσουλήθρα χωρίς να γελάει.

Συντάκτης: Φρόσω Μαγκαφοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη