«Όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιλέξει, δεν είναι πια άνθρωπος.» Στάνλεϊ Κιούμπρικ
Συνεχίζοντας τη συζήτηση μ’ έναν φίλο στις ομίχλες της Θεσσαλονίκης.

Οι άνθρωποι επιλέγουμε σύμφωνα με τα data που έχουμε ήδη αποθηκευμένα;
Μας καθορίζει το ψυχολογικό, κοινωνικό, φυσιολογικό -και λοιπά- υπόβαθρο;

Νομίζω ότι ο άνθρωπος δεν είναι ούτε ρολόι ούτε μηχανή ούτε καν ηλεκτρονικός υπολογιστής. Είναι ένα χαοτικό υπερσύστημα.
Χάος σημαίνει ότι μικρές μεταβολές στις αρχικές συνθήκες μπορούν να προκαλέσουν τεράστιες διαφορές ως αποτέλεσμα. Μια πεταλούδα που πετάει στο Πεκίνο…

Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι ο άνθρωπος έχει συναίσθηση του καλού και του κακού, γνωρίζει τι κάνει. Ο άνθρωπος επιλέγει ποιο θα είναι το νόημα της ζωής του.
Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος –κι αυτό προσπαθεί να το αποφύγει, να το απωθήσει, γιατί η ελευθερία είναι τρομακτική.

Σίγουρα είναι πιο εύκολο να αποφασίζουν άλλοι για μας, είτε είναι οι γονείς μας, η κοινωνία, η φύση, ο Θεός κι η μοίρα.
Όμως ο άνθρωπος σταματάει να είναι άνθρωπος όταν δεν μπορεί να επιλέξει.

Κείμενο: Γελωτοποιός

Περισσότερα άρθρα του συγγραφέα: sanejoker.info