Μια μέρα θα σταματήσω να περιμένω “μιαν αρχή”. Στη στροφή της ζωής υπάρχει το “τέλος”. Κι εγώ δεν έχω ξεκινήσει ακόμα.

Η αρχή δεν αναμένεται, δεν προσδοκάται. Η αρχή δημιουργείται με μιαν απόφαση που ίσως να είναι αυθόρμητη, της στιγμής. Είμαι η αρχή. Αποφασίζω την αρχή ενός ταξιδιού, μιας ιστορίας, μιας φιλίας, ενός ονείρου, ενός σκοπού.

Κάθε φορά που ένας ανόητος λόγος ήρθε για να με κάνει να αναβάλλω, μου είπε “δεν είναι η κατάλληλη στιγμή”, “είμαι χωρίς δυνάμεις”, “πώς να ενεργήσω μα αφού δεν ξέρω”, ήταν απλά ξεκάθαρα δικαιολογίες που είχε μεταμφιεσθεί ο φόβος, η αναβλητικότητα, η έλλειψη θάρρους. Δικαιολογίες για να κρυφθώ από τη ζωή, το τώρα, τούτη τη στιγμή. Ακούω τον εαυτό μου…

Δεν με ενδιαφέρει τι κάνεις για να ζεις. Θέλω να ξέρω γιατί αναβάλλεις να συναντήσεις τη λαχτάρα της ζωής σου. Δεν με ενδιαφέρει πόσων χρόνων είσαι, θέλω να ξέρω αν θα διακινδυνεύσεις για την αγάπη, για τα όνειρά σου, για την περιπέτεια να είσαι ζωντανός.

Δεν με ενδιαφέρει πού ή τι ή ποιον έχεις μελετήσει, θέλω να ξέρω γιατί θαρρείς πως όλα είναι μακριά σου, πως κινούνται και χωρίς τη δική σου συμμετοχή, πως άλλοι καθορίζουν- επιλέγουν για σένα. Θέλω να ξέρω αν καταλαβαίνεις την απέραντη δύναμη που έχεις και γιατί δεν τη χρησιμοποιείς για σένα.

Θέλω να ξέρω τι είδους συντροφιά κρατάς στον εαυτό σου μέσα στις τόσες απουσίες, κι αν επιλέγεις να είσαι μαζί με τους άλλους για να προσφέρεις με ειλικρίνεια. Σκέψου τη δύναμη που κάνει τα δέντρα να μεγαλώνουν, σκέψου τη δύναμη που κάνει το σύμπαν να γυρίζει. Και τότε σκέψου ότι η ίδια δύναμη είναι μέσα σου.

Από την αρχή λοιπόν με επίγνωση πως αν δεν πας σε αυτό που επιθυμείς δεν θα το έχεις, αν δε ρωτήσεις η απάντηση θα είναι όχι, κι αν δεν κάνεις ένα βήμα προς τα μπρος θα είσαι πάντα στο ίδιο μέρος. Από την αρχή γιατί η ζωή είναι εδώ και εν τω μεταξύ ρέει σαν το νερό ανάμεσα στα δάχτυλά σου.

Ναι!

Ζω από επιλογή και όχι από τύχη. Επιλέγω να κάνω αλλαγές αντί να έχω δικαιολογίες. Επιλέγω να έχω κίνητρο, να έχω το δικό μου σκοπό και να μην αφήνω τους άλλους να μου τα επιβάλλουν. Επιλέγω να είμαι χρήσιμος, όχι να χρησιμοποιούμαι. Επιλέγω με αυτοεκτίμηση να αγωνισθώ όχι να ανταγωνισθώ. Επιλέγω να ακούω την εσωτερική μου φωνή, και όχι την τυχαία γνώμη των ανθρώπων.

ΝAI! Aπό την αρχή!

Γράφει η Αρσινόη Βήτα- Αγγελική Γιαννόπουλου
Η Αγγελική Γιαννοπούλου (Αρσινόη Βήτα) γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας. Σπούδασε ελληνική φιλολογία, ψυχολογία και ιστορία της τέχνης. Εργάστηκε ως καθηγήτρια φιλόλογος. Άρθρα της, δοκίμια, ποιήματα και διηγήματα έχουν δημοσιευθεί σε ιστοσελίδες. Είναι παντρεμένη κι έχει τρεις γιους.