Artist: Tristan Govignon (detail)

Μεγάλωσες για ψέματα

Να μιλάς την αλήθεια. Με την ανάσα σου να την προστατεύεις.

Να μη χαρίζεσαι, δανείζεσαι, χρεώνεσαι μέσα σε ψεύτικα μονοπάτια. Μάθαμε τώρα. Συνηθίσαμε. Το ψέμα στην άκρη της γλώσσας έτοιμο να ξεχυθεί, να ειπωθεί, να διευκολύνει τις καταστάσεις. Υπάρχει μωρέ μεγαλύτερη ανανδρία από το κάλπικο;

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι εθιστήκαμε τόσο πολύ στο ψέμα. Λες και θα μας ξελασπώσει στις στραβές. Σωσίβιο, θαρρείς, θα γίνει και θα τους βγάλει όλους από τη δύσκολη τη θέση. Βγαίνει μωρέ ο άνθρωπος με αναλήθειες από τις δυσκολίες; Άντε, να σωθεί για λίγο, να κερδίσει λίγο χρόνο, να προστατευτεί περιστασιακά. Αργά ή γρήγορα, θα το φάει το κεφάλι του.

Δεν κρύβεται η αλήθεια. Έχει απάνω της κάτι μαγικό κι αντρίκιο. Δεν πολυγουστάρει τις σάλτσες, τα τσαλιμάκια, τις δικαιολογίες. Εκεί που νομίζεις πως κορόιδεψες τους πάντες και κάθεσαι να πάρεις μία ανάσα, να αναφωνήσεις: «Φτηνά τη γλιτώσαμε και πάλι», θα ‘ρθει να σου ρίξει μια καρπαζιά στο σβέρκο. Με ψέματα δε βγαίνει η ζωή πέρα, φιλαράκι. Άντε να την σκαπουλάρεις για λίγο. Να ζήσεις, έτσι, ξέχνα το.

Μεγάλωσες, ανόητε. Μεγάλωσες και μυαλό δε λες να βάλεις. Πέρασαν οι εποχές που τα ψέματα σου ήταν τόσο αθώα όσο και οι πράξεις που κάλυπταν. Μεγάλωσες και δε λέει να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου. Να έχεις το θάρρος, το σθένος, τη μαγκιά να μιλάς την αλήθεια. Την όποια αλήθεια. Τη δική σου αλήθεια. Να μην κάνεις εκπτώσεις, να μη δειλιάζεις απέναντι στο αύριο και σε όσα εκείνο φέρει.

Μεγάλωσες και είναι αργά να ψεύδεσαι. Δεν κερδίζεις κάτι. Λίγο άγχος παραπάνω και λίγο χώρο στη μνήμη σου για να θυμάσαι ποια ψεύτικα λόγια βγήκαν πάλι απ’ τα χείλη σου. Ζωή είναι αυτή; Ντροπή είναι. Ντροπή για σένα που δεν έχεις τη δύναμη να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου, τους γύρω σου και τις ευθύνες των πράξεών σου.

Άμα δε θέλεις κάτι, μην το κάνεις. Άμα θέλεις να προστατέψεις κάποιον, μη μιλάς. Άμα θέλεις να μην έρθεις σε δύσκολη θέση, μην πράξεις λάθος. Κι αν φερθείς μαλακισμένα, αναγνώρισε σου πως είσαι άνθρωπος και ζήτα συγγνώμη. Δε δαγκώνει η αλήθεια. Είναι πολύ πιο απελευθερωτική από την υποκρισία. Σε πάει ένα βήμα παρακάτω, σου διδάσκει, σε κάνει σοφότερο και σκληρότερο.

Κι αν μη τι άλλο, όλοι την αξίζουν. Δεν υπάρχει λάθος αλήθεια. Μπορεί να πονέσει, να ανοίξει πληγές, να χαλάσει σχέσεις, να απομακρυνθούν άνθρωποι αλλά ποιο το νόημα, αν τα θεμέλια όλων αυτών ήταν σαθρά; Αν δε λειτουργείς με διαφάνεια, με ειλικρίνεια, με καθαρές κουβέντες, μη λειτουργείς καθόλου. Δεν έχει νόημα να βαδίζεις σε ένα κόσμο που οι κουβέντες σου και οι κουβέντες των άλλων είναι προϊόν φαντασίας.

Κλείσε τα μικρά, αθώα, αναίμακτα ψέματα έξω από τη ζωή σου. Μη σε υποτιμάς. Μην αφήνεις και τους άλλους να σε υποτιμούν. Να λες την αλήθεια με όποιο κόστος, με όποιο τρόπο. Να μάθεις και να τη ζητάς, να την απαιτείς όταν νιώθεις πως παίζουν με τη νοημοσύνη σου. Από τα πιο ταπεινά μέχρι τα πιο σπουδαία, μην ανοίγεις το στόμα σου για να πεις άλλη μια ψευτιά. Η αλήθεια είναι πολύτιμη. Είναι το μοναδικό όπλο που έχεις στα χέρια σου για να κοιμάσαι ήρεμος τα βράδια.

    «Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα.»     Albert Camus

Της Κατερίνας Χήναρη

Πηγή: mindthetrap.gr

 

Thessaloniki Arts and Culture 

 

 

 

 

Διαβάστε επίσης

Close