Αγαπάς, πληγώνεσαι, πονάς. Μετά τα ξεχνάς. Το ξέρω πως ακούγεται “κάπως” αλλά όλα έχουν τον λόγο τους. Όπως κι αγάπες χάνονται, μα ξανάρχονται μετά. Οι αλήθεια φαίνεται στην πορεία. Και ξέρεις πού; Σε ένα τζάμι που θολώνει, εκεί θα την δεις από πίσω. Έτσι είναι κι ο έρωτας, και η ζωή, και οι άνθρωποι.

Κάποια πράγματα στη ζωή μας φεύγουν, κάποια παραμένουν αλλά χάνονται σιωπηλά. Αυτά που φεύγουν είναι αυτά που θα αποδείξουν αν έχουν δύναμη να μείνουν σε σένα και να συνεχίσουν να ακολουθούν τον δρόμο σου. Εσύ θα κρίνεις τι πρέπει να διαλέξεις.

Και όλα κρύβουν μια αλήθεια από πίσω. Όλα πάνε κι έρχονται και ότι αξίζει πραγματικά μένει εδώ. Σε σένα. Σε μένα. Σε όλους. Δεν χάνεται τίποτα αν έχει λόγο να μείνει. Αυτό μην το ξεχνάς ποτέ.

Αν πληγωθείς σκέψου καθαρά και άφησε όλα όσα σε πονάνε πίσω. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να κοιτάξεις στα μάτια τη ζωή. Περαστικοί είμαστε, γι’ αυτό φρόντισε ότι κάνεις να το κάνεις καλά. Και να το κάνεις γιατί εσύ θέλεις. Γιατί το νιώθεις. Θες να δώσεις και μια και δυο και τρεις ευκαιρίες; Δώσε αλλά κράτησε και μια απόσταση.

Πάντα θα γυρίζεις εκεί που ξεκίνησες γιατί είναι το πρώτο πράγμα που μπήκε μέσα σου βαθιά.

Και να θυμάσαι.
Μέσα μας υπάρχουν πολλά. Μπορούμε να ανακαλύψουμε την αλήθεια μας όταν θέλουμε. Όταν αγαπάμε, κι όταν είμαστε σωστοί. Κι όλα, θα έρθουν διπλά, ξανά και ξανά. Μόνο να προσέχεις σε ποιους ανοίγεσαι, σε ποιους λες κάποια πράγματα. Κράτα και κάτι για σένα.

Όλα είσαι εσύ κι αυτό είναι η δύναμή σου. Εσύ κρατάς το τιμόνι στη ζωή σου. Εσύ ορίζεις το άτομο σου. Να είσαι ο εαυτός σου πάντα γιατί είσαι πολύτιμος.

Γι’ αυτό, να μη μετανιώνεις ποτέ για ότι έκανες, μονάχα για κάτι που ήθελες να κάνεις και δεν έκανες!

της Κρυστάλλως Αρχοντίδου