Να σ' αγαπούν όπως μπορούν κι όχι όπως τους πιέζεις να το κάνουν

Να σ’ αγαπούν όπως μπορούν κι όχι όπως τους πιέζεις να το κάνουν

Οι σχέσεις της ζωής μας.

Μ’ έναν απόλυτα φανερό και διάφανο τρόπο, οι στιγμές όλων μας είναι αλληλένδετες. Στο διάβα μας θα συναντήσουμε κάποιους ανθρώπους που θα μας πλησιάσουν και θα σταθούν δίπλα μας μέχρι να φύγουν. Κάνοντας ένα περαστικό πέρασμα.

Και κάποιους άλλους που θα έρθουν κοντά μας με σκοπό να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι στις ζωές μας. Διαφορετικοί άνθρωποι με μοναδικούς χαρακτήρες. Συγγενείς, γνωστοί, φίλοι, σύντροφοι, συνάδελφοι. Όλοι έχουν κάτι να δώσουν και να πάρουν. Ένας αέναος κύκλος αλληλεπίδρασης που αποσκοπεί να γίνουμε λίγο καλύτεροι άνθρωποι.

Τι χρειάζεσαι, ωστόσο, απ’ τους ανθρώπους που επιλέγεις να βάλεις στη ζωή σου; Να μπορούν να σε ενθαρρύνουν να συνεχίσεις όταν κουράζεσαι από διάφορες καταστάσεις που σ’ απασχολούν. Να βρίσκονται δίπλα σου και να σε καθοδηγούν. Η βοήθειά τους να γίνεται το εφαλτήριο της αναγέννησής σου. Αυτούς που θα τους μιλάς άφοβα για όλα τα περίπλοκα κομμάτια της προσωπικότητάς σου. Για να ξέρεις πως θα βασιστείς πάνω τους, ανεξάρτητα απ’ το πόσο μακριά ή κοντά σου βρίσκονται.

Άτομα που θα χαίρονται με τη χαρά σου, χωρίς να σε ζηλεύουν που προοδεύεις. Θα σε ισορροπούν και θα ‘ναι υποστηρικτικοί. Θα σε αγαπούν γι’ αυτό που είσαι και για ό,τι θες να γίνεις. Θα σου πουν πότε η ζωή σου βρίσκεται σε στασιμότητα εξαιτίας των δικών σου αποφάσεων.

Έχοντας την καθαρή κι αντικειμενική παρατηριτικότητα, ώστε να σου παρουσιάσουν τη γνώμη τους, αν δουν πως έχεις κάνει ένα σοβαρό λάθος που μακροπρόθεσμα θα σε ταλαιπωρήσει. Ικανοί να σου πουν τη σκληρή αλήθεια, αυτή που ξέρεις πως είναι σωστή, αλλά δε θες να παραδεχτείς. Όχι επειδή είναι κακεντρεχείς ή κακόβουλοι, αλλά γιατί νοιάζονται για σένα. Θα σε κάνουν να την καταλάβεις, χωρίς να σε προσβάλλουν ή να σε υποτιμήσουν.

Μ’ αυτούς μπορείς να δημιουργήσεις ένα ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο. Που θα σε βοηθήσει να εξελίσσεσαι μέσα από εκείνες τις σχέσεις που αποπνέουν νοητική και ψυχική υγεία. Μέχρι εδώ όλα καλά. Δυστυχώς, όμως, αρκετά συχνά ξεχνάμε πως κι εκείνοι έχουν τις ίδιες ανάγκες μ’ εμάς. Επιθυμούν όλα αυτά που ζητάμε εμείς από εκείνους. Μια αλληλεπίδραση που θα στηρίζεται στο δούναι και λαβείν. Ισοτιμία, ισονομία κι αμοιβαιότητα. Χρόνο και χώρο για προσωπική ανάπτυξη κι ηρεμία.

Όταν τους ασκείς υπερβολική πίεση, είναι φυσιολογικό κάποιες φορές ν’ απογοητεύεσαι, αφού τα «θέλω» σου δεν εκπληρώνονται. Οι υπερβολικές απαιτήσεις που έχουμε απ’ τους άλλους δείχνουν πως κυριευόμαστε από ανασφάλειες.

Πιέζουμε μια κατάσταση για να πάρουμε κάτι -υλικό ή μη- που θέλουμε. Αν τελικά τα καταφέρουμε νιώθουμε ικανοποίηση. Όμως, σκεφτήκαμε ότι ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας ενδεχομένως και να υπέφερε για να μας ικανοποιήσει; Μήπως όλη η πίεση που του ασκήσαμε τον πλήγωσε;

Οι σχέσεις, για να ωριμάσουν και να δυναμώσουν απαιτούν ισορροπία. Να βλέπεις όλες τις εκδοχές τους. Μέσα απ’ την οπτική της κατανόησης και της δυαδικότητας. Δηλαδή, εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ. Όχι, μέσα απ’ τη λήθη του εγωκεντρισμού που οδηγεί στην καταπίεση.

Η καταπίεση καταστρέφει τις προσδοκίες γι’ αληθινή επικοινωνία και φέρνει δυσαρέσκεια κι ενοχικότητα, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη υπευθυνότητας. Κι ένας άνθρωπος που δεν είναι υπεύθυνος ως προς αυτά που προσφέρει και ζητάει, τότε αυτοκαταστρέφεται κι εγκλωβίζει τον εαυτό του σε μια βαθιά μοναξιά. Που την επέλεξε, μέσω της συμπεριφοράς του.

Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος και περιορισμένος. Απ’ τη στιγμή που δεν υπάρχει η πολυτέλεια να κάνουμε απεριόριστες επιλογές πρέπει να εστιάζουμε σε ό, τι μας σαγηνεύει. Δε θέλουμε ούτε να απογοητεύουμε ούτε ν’ απογοητευόμαστε.

Επιζητούμε την ευημερία. Η οποία εμπεριέχει μέσα της ελευθερία και βούληση. Ελευθερία, για να μη γινόμαστε ό, τι απεχθανόμαστε και βούληση για να κερδίζουμε αξέχαστες στιγμές. Μοιραζόμαστε τις υπάρξεις μας με πολλούς και διάφορους ανθρώπους. Είναι οι καθρέφτες μας. Όλοι τους.

Ο καθένας τους έχει συγκεκριμένο ρόλο στην καθημερινότητά μας και μεταβάλλεται είτε σε δώρο είτε σε μάθημα. Με το να τους σέβεσαι όπως θέλεις να σε σεβαστούν και να τους δίνεις την ελευθερία να σε βοηθούν, να σε συμβουλεύουν, να σε καταλαβαίνουν όπως μπορούν κι όχι όπως εσύ θες να μπορούν, τότε δε θα νιώσεις ποτέ παρείσακτος και παραμελημένος.

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου

Πηγή: pillowfights.gr

Διαβάστε επίσης

Close