Εάν σπαταλάς χρόνο να ασχολείσαι με αυτούς που ασχολούνται με εσένα, δεν θα έχεις χρόνο να ασχοληθείς εσύ ο ίδιος με τον εαυτό σου…
το να διαφέρεις από τους πολλούς είναι από μόνο του αφορμή για φθονερά σχόλια από ανθρώπους που είναι όλοι ίδιοι.
Μην σε ενοχλεί η άσχημη γνώμη που μπορεί να έχουν κάποιοι για εσένα, οι άνθρωποι πάντα εκφέρουν γνώμες, ιδιαίτερα για αυτούς που θαυμάζουν ή φθονούν… να σε ενοχλεί αν αυτή τους η γνώμη είναι σωστή… χωρίς να είναι ποτέ ξεκάθαρο το πού αρχίζει το ένα συναίσθημα και που τελειώνει το άλλο.
Για να ξεχωρίσεις από τους Πολλούς, θα πρέπει να μην λειτουργείς όπως οι πολλοί. Δεν μπορείς να βγεις «στον αφρό» με τους Ελάχιστους Εκλεκτούς, αν δεν αναταράξεις τα λιμνάζοντα νερά κάνοντας «κύματα».
Για να επιτύχεις σαν πρωταγωνιστής, θα πρέπει να είσαι σεναριογράφος, σκηνοθέτης αλλά και παραγωγός του Έργου της Ζωής σου.
Σε ό,τι και αν κάνεις στην ζωή σου, να αφήνεις το δικό σου αποτύπωμα…
Αν αυτός που είσαι δεν αρέσει σε κάποιον του οποίου η γνώμη είναι σημαντική για εσένα, πριν αλλάξεις εσύ, βεβαιώσου πως αυτός ο κάποιος έχει καλό γούστο.
Ο αγώνας που κάνεις για να γίνεις αυτό που θέλουν οι άλλοι να γίνεις, σου στερεί την ενέργεια που χρειάζεσαι για να γίνεις αυτό που στα Αλήθεια είσαι.
Με το να είσαι ο εαυτός σου είναι βέβαιο πως δεν θα αρέσεις σε όλους…
θα αρέσεις όμως σίγουρα σε εκείνους τους ανθρώπους που πρέπει. Και πάνω απ’ όλα, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα αρέσεις στον Εαυτό σου…
Όταν μπορείς και κοιτάζεις στα μάτια τον εχθρό που μέχρι χθες σου φαινόταν πολύ ψηλά για να αναμετρηθείς μαζί του, δύο πράγματα, ή και συνδυασμός τους, συμβαίνουν:
Έχεις καταφέρει να τον κατεβάσεις στο δικό σου επίπεδο, εργαζόμενος με μεθοδικότητα για να καταστρέψεις τα θεμέλιά του, ή…
έχεις καταφέρει να ανέβεις στο δικό του επίπεδο, στηριζόμενος στην συνεχή σου Εκπαίδευση, Υπομονή και Επιμονή.
Σε κάθε περίπτωση, έχεις τηρήσει την Ύψιστη Αρχή της Τέχνης του Πολέμου:
“Ο Πολεμιστής θεωρεί τον εαυτό του τυχερό να έχει καλούς φίλους για να ζει καλά, και ικανούς εχθρούς για να γίνεται καλύτερος.
Και τότε γίνεται Παίκτης…”
Οι Άριστοι σπάνια είναι αρεστοί, εκτός και αν οι Μέτριοι δεν τους αντιμετωπίσουν με Φθόνο, αλλά σαν Κίνητρα Διάκρισης. Για τους Ποταπούς δεν τίθεται καν θέμα, οι παρωπίδες του Φανατισμού τους δεν τους επιτρέπουν καν να δουν πως υπάρχει και κάτι Άλλο, διαφορετικό από την εικόνα που ΝΟΜΙΖΟΥΝ πως δείχνει ο Καθρέφτης που αυτοί βλέπουν.
Απόσπασμα «Η Φλόγα των Μυστών: Ο Δρόμος της Αριστείας», Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος, Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας
