Έτσι είναι πολλοί άνθρωποι εκεί έξω

Αναζητούν συνεχώς την ασφάλεια και αγκιστρώνουν τον εαυτό τους
πάνω σε αντικείμενα και ενίοτε σε άλλους ανθρώπους

Τόσο πολύ τρομαγμένοι
από την ελευθερία
την οποία νομίζουνε πως διεκδικούν και θέλουν

Μόνιμα ανέτοιμοι
που μόλις τύχει και την συναντήσουν
ενθουσιάζονται αρχικά και ύστερα κλείνουν βιαστικά τις πόρτες του εαυτού τους τρομαγμένοι
μην τύχει και ανοιχτούν και δεχτούν να δείξουν την αλήθεια τους με ειλικρίνεια

Γιατί, το ξέρουν, υστερούν μπροστά στην ασυμβίβαστη ελευθερία
έχοντας ζήσει, αιώνες λες, μες στην ψευδαίσθηση του Εγώ τους

Έτσι, αρχίζουν μια μάχη να αποδείξουν
πόσα η ελευθερία στερείται, σε σχέση με τους ίδιους

Προβάλλουν χρήματα, αμάξια και εξουσία
και εκείνη κρατά ένα γέλιο της κρυφό μπρος στην βλακώδη τους την στάση

Και την πληγώνουν
στον τοίχο την στήνουν
και τώρα την υβρίζουν και λάκκο ανοίγουν, νοητά,
να την πετάξουν

Μπας και σιωπήσει η φωνή μες στο μυαλό τους
πως δεν αξίζουν να την έχουν, δεν της κάνουν

Έτσι είναι άνθρωποι πολλοί, η πλειοψηφία

Αγκιστρωμένοι πάνω σε αντικείμενα και ανθρώπους
Μιλούν πολύ και έχουν μια γνώμη για τα πάντα
και ας μην τους ρώτησε κανένας

Γιατί είναι δύσκολο να αντέξουν
τον εαυτό τους.

Γράφει η Γιάννα Βήτα