Έμαθα να μετρώ το χρόνο θέτοντας στόχους. 

Δίπλα από το γραφείο κάθε πρωτοχρονιά, εκεί στον τοίχο, την ώρα που ανασήκωνα το κεφάλι για να πάρω μια ανάσα υπήρχε ένα χαρτί με τους στόχους της εκάστοτε χρονιάς, χωρισμένο ανά εβδομαδα και ύστερα ανά μήνα. Το ακολουθούσα πιστά.

Έτσι πορεύτηκα μαζεύοντας βαθμούς, αριστεία και βραβεία και ύστερα παίρνοντας πτυχία. Από τα 6 μέχρι τα 18 έτρεχα ξωπίσω από γράμματα, λέξεις και αριθμούς, από τα 18 μέχρι τα 22 μετρούσα εξετάσεις και εξεταστικές, από τα 22 μέχρι τα 33 πάλευα με τα μέσα και τα έξω μου, εξεταστικές, μαθήματα, εξειδικεύσεις, έρευνα, πρακτική, εθελοντισμός, οικογένεια και δουλειά.

Τόσα χρόνια εκπαίδευσης που αρκεί ένας τοίχος γεμάτος κορνίζες να χωρέσει. Έφθασε λοιπόν η στιγμή της επαναστόχευσης. Ψάχνω καινούργιο στόχο! Ένα τσουβάλι θέλω στριμώκτηκαν περιμένοντας να πορευτούν ξανά προς μια κατεύθυνση.

Ασυνείδητες ενορμήσεις, φιλοδοξίες, ένα εγώ μπουκτησμένο από την αυτοεπιβαλλόμενη χρόνια αυτοπειθαρχία και νέα δεδομένα. Δεν είσαι πια μόνη έχεις την ευθύνη μιας οικογένειας άρα δεν αρκεί να κάνεις ότι έμαθες ή ότι σαρέσει, χρειάζεται να μάθεις να επιβιώνεις!!

Να μάθεις να ζεις σε μια κοινωνία ενηλίκων που ανταγωνίζεται ακραία, να αναζητείς, να συμβιβάζεται, να αντέχεις, να υποκύπτεις, να πέφτεις, να σηκώνεσαι, να ακυρώνεσαι, να μαλλώνεις, να απογοητεύεσαι, να διεκδικείς, ακόμη και τα αυτονόητα, να ελπίζεις, να πονάς, να χαιρεσαι, να αξιώνεσαι, να πορεύεσαι, να καταφέρνεις, να νικάς, να χάνεις ή να χάνεσαι, να κερδίζεις.

Έχεις κάνει κάποια όνειρα ακόμη και στην ενήλικη ζωή σου, αυτά τα όνειρα δεν μπορούν πάντοτε να χωρέσουν σε χρονοδιαγράμματα, σε λίστες στοχων γιατί γιαυτά δεν υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που πρέπει να κάνεις για να επιτευχθούν. Γιατί για να υλοποιηθούν αυτά χρειάζεται παρέμβαση τρίτων ή τρόποι και μέσα που δεν έχεις πάντα την ευχέρεια να έχεις.

Και ύστερα αναρωστιέσαι μήπως αυτό το όνειρο μπορεί να αλλάξει; Μήπως υπηρετώ ένα παιδικό ή εφηβικό όνειρο; Μήπως αυτό που θέλω και δεν μπορεί να γίνει επιδέχεται αλλαγής; Κι αν ναι, ποιο όνειρο θα το αντικαταστήσει;

Υπάρχουν όνειρα ζωής και όνειρα για τη ζωή! Τα όνειρα ζωής είναι για μένα όσα θες να πετύχεις στη ζωή σου σε προσωπικό, οικογενειακό και  επαγγελματικό επίπεδο. Τα όνειρα για τη ζωή είναι εκείνα τα θέλω που σε κάνουν να ζεις μια όμορφη ζωή:να μπορείς να χαίρεσαι, να μπορείς να ξαποσταίνεις, να μπορείς να απολαμβάνεις, να μπορείς να ηρεμείς, να μπορείς να γελάς. Βασικά να μπορείς να ζεις!

Στόχος λοιπόν ενός στόχου είναι να σαι παίρνει πιο ψηλά, να σε στηρίζει να μεγαλώνεις και να εξελίσσεσαι. Αν ένας στόχος ζωής επιβαρύνει τους στόχους μας για τη ζωή τότε ίσως να είναι καλύτερα να τον αντικαταστήσουμε! Ας στοχεύσουμε στο εφικτό!

Γράφει η Δρ. Αριστονίκη Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου
Ψυχολόγος Σχολικής-Εξελικτικής κατεύθυνσης

Thessaloniki Arts and Culture