«Για τον έρωτα» του Μπουκόβσκι, γράφει η Ιωάννα Γκανέτσα
Τι θέλεις; Έναν ψεύτη ή έναν εραστή;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ
Τι θέλεις; Έναν ψεύτη ή έναν εραστή;
Κάθε φορά που οι άνθρωποι ξεχνούν τις υποσχέσεις τους, εκείνες μαζεύονται γύρω του και κλαίνε.
Όποιος σώζει μια ζωή, σώζει τον κόσμο όλο.
Μια μαγευτική ταξιδωτική εμπειρία στη Σκοτία
Tον συναντάς αναπάντεχα. Μπαίνει μπροστά σου, σου κλείνει το δρόμο. Δεν σε ρωτά αν είσαι έτοιμος να τον ζήσεις. Αν μπορείς, αν έχεις χρόνο, αν θέλεις.
Ήταν κάποτε ένας έρωτας που τον ένιωσες στο πετσί σου, να γίνεται ένα με σένα. Τον τάισες συναίσθημα και ηδονή. Τον είδες σε κάθε όμορφη εικόνα, τον άκουσες σε κάθε ωραία μελωδία. Τον πόθησες, τον λάτρεψες. Έπεσες στο γκρεμό για χάρη του, τσακίστηκες, μάτωσες. Τον άφησες να κυκλοφορεί ανενόχλητος τα βράδια στις πιο μύχιες σκέψεις […]
Δεν μπορεί. Σίγουρα σου έχει συμβεί. Αυτές οι κάποιες περίοδοι που το κοντέρ του μυαλού γράφει χιλιόμετρα προς μια και μόνο κατεύθυνση.
Κατέβασε τα γυαλιά ηλίου στην άκρη της μύτης του και κοίταξε ξανά την πινακίδα στη διασταύρωση.
Έμπηξε τα δόντια του στην κόκκινη σάρκα του καρπουζιού και άφησε τα ζουμιά να τρέξουν στο σαγόνι και τον λαιμό του.
Εγώ δεν είμαι ποιητής… είμαι λυγμός που φέρνει στην επιφάνεια την αλήθεια σου, στίχος που κατοικεί στα σωθικά σου, φως που καίει το βαθύ σκοτάδι σου.
—Νομίζετε πως έχω φτάσει σε τέλμα, λοιπόν;
Πώς μπόρεσες να λιποτακτήσεις;
«Ευχαριστώ» πέταξε αδιάφορα χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει τον πελάτη κι έχωσε το φιλοδώρημα βιαστικά στο ανοιχτό, μαύρο τσαντάκι που είχε περασμένο στη μέση της.
«Αποδέχομαι την ανυπακοή, είπε, αρκεί να είναι κανείς πάντα έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη της επιλογής να είναι ανυπάκουος».