Όταν ο Καποδίστριας απέτρεψε τη χρεωκοπία και τη διάλυση της Γαλλίας

Όταν ο Καποδίστριας απέτρεψε τη χρεωκοπία και τη διάλυση της Γαλλίας

Η Συνθήκη της Βιέννης (26 Ιουνίου 1815), όπως και η συνθήκη των Παρισίων (20 Νοεμβρίου 1815), αποτέλεσαν σταθμό στην Ιστορία της Ευρώπης και υπήρξαν σε ένα μεγάλο τους κομμάτι, έργο του Ιωάννη Καποδίστρια.

Αυτός είναι ο πραγματικός αρχιτέκτονας, του εξασφαλισθέντος συστήματος της Ευρωπαϊκής ισορροπίας και ειρήνης, μεταξύ των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, κατά τους ταραχώδεις εκείνους καιρούς, όπως αναφέρει ο Αλεξ. Δεσποτόπουλος.

Το 1815, μετά την καταστροφή των Γάλλων του Ναπολέοντα στο Βατερλό, οι Αυτοκρατορίες της Ιερής Συμμαχίας, πραγματοποίησαν συνέδριο στη Βιέννη, προκειμένου εκτός των άλλων, να αποφασίσουν το διαμελισμό της Γαλλίας, η οποία για πολλά χρόνια με το Ναπολέοντα, τους είχε δημιουργήσει πάμπολλα προβλήματα.

Την εποχή εκείνη, δυο μεγάλες φυσιογνωμίες επηρέαζαν τις πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων. Ο Μέτερνιχ και ο Καποδίστριας. Ο τσάρος Αλέξανδρος εκείνη την εποχή, επηρεαζόταν από τον Καποδίστρια και τον είχε έμπιστό του.

Ο βασιλιάς της Γαλλίας, αναγνωρίζοντας, όπως όλοι εξάλλου, τη διπλωματική ευστροφία του Καποδίστρια και βλέποντας πως δεν είχε άλλη ελπίδα για να σώσει τη Γαλλία, προσέτρεξε ζητώντας τη βοήθειά του.

Ο Καποδίστριας, ο οποίος πράγματι διέβλεπε πως ο διαμελισμός της Γαλλίας, θα επιφέρει πρόσθετα δεινά στις χώρες της Ευρώπης, υπαγόρευσε υπόμνημα, για να το καταθέσουν οι Γάλλοι στο συνέδριο.

Στο υπόμνημα αναφερόταν, πως ο λαός της Γαλλίας, δεν ευθύνεται για τις ταλαιπωρίες της Ευρώπης, από τον Ναπολέοντα και πως ο βασιλιάς δεν θα μπορούσε να κρατήσει το θρόνο, αν επιστρέφοντας, η Γαλλία έχει διαμελισθεί.

Συγχρόνως ο Καποδίστριας έπεισε τον τσάρο Αλέξανδρο, πως είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας, να παραμείνει ενιαία η Γαλλία, η οποία θα χρησιμεύσει στο μέλλον και σαν σύμμαχος, αλλά και σαν εμπόδιο στις βλέψεις της Αγγλίας, ενάντια στη Ρωσία.

Όπως αναφέραμε, η οριστική ήττα του Ναπολέοντα, δημιούργησε συνθήκες, ώστε να γίνει πραγματικότητα ο σκοπός των Μεγάλων Δυνάμεων, να διαλύσουν τη Γαλλία. Ο Καποδίστριας όμως ήταν εμπόδιο στα παραπάνω σχέδια του Μετερνιχ και ο πρωτεργάτης, ώστε να καταψηφιστούν τα σχέδια του, για τη χρεωκοπία και το διαμελισμό της Γαλλίας.

Χρωστούν ευγνωμοσύνη στο Μεγάλο Έλληνα, γιατί:

Με βάση και τις προτάσεις του:

· Μειώθηκε ο χρόνος παραμονής των στρατευμάτων κατοχής στα Γαλλικά εδάφη.

· Δεν αποσπάσθηκαν Γαλλικά εδάφη, με σκοπό να δοθούν στους συμμάχους.

· Επιβλήθηκαν στη Γαλλία επιεικείς κυρώσεις.

· Μειώθηκε κατά εξακόσια και πλέον εκατομμύρια φράγκα η πολεμική αποζημίωση που βάρυνε τη Γαλλία. Η μείωση (το κούρεμα) ξεπέρασε το 90%!!!!!

· Έγινε ισχυρή η πολιτική υπόσταση της, ενώ βοηθήθηκε ο Βασιλιάς της, Λουδοβίκος ΙΗ΄ να παραμείνει αρχηγός του κράτους, παρά την αντίθετη άποψη των συμμάχων

· Εντάχθηκε και πάλι η χώρα, ως ισότιμο μέλος στην Τετραπλή Συμμαχία.

· Επιβλήθηκε πολιτιστικός σεβασμός στο γαλλικό στρατό, με την υποχρέωση να επιστραφούν τα έργα τέχνης, που είχαν αφαιρεθεί από τις χώρες που είχε κατακτήσει.

Ο Γάλλος διπλωμάτης κόμης Molet έγραφε: «Εάν η Γαλλία είναι ακόμη Γαλλία, το οφείλει κυριολεκτικά σε δύο ανθρώπους, που τα ονόματά τους δεν πρέπει ποτέ να τα ξεχάσει: Στον Τσάρο Αλέξανδρο και, κυρίως, στον …. Καποδίστριαν …».

Στην αυτοβιογραφία του ίδιου του Καποδίστρια, φαίνεται το μέγεθος του άνδρα και το πόσο τον υπολόγιζαν, οι αρχηγοί των κρατών στην Ευρώπη. Αναφερόμαστε στην εποχή που ο Καποδίστριας, είναι ο κυριότερος σύμβουλος του τσάρου.

«Εις τας διασκέψεις ταύτας ο πρίγκιψ Μέττερνιχ ενεφανίσθη με δύο αξιώσεις. Εκ τούτων η πρώτη συνίστατο εις το να αποκλεισθή από τας εν Άχεν συζητήσεις παν ζήτημα άσχετον προς την εκκένωσιν του γαλλικού εδάφους και προς τας συμφωνίας αίτινες θα την επηκολούθουν.

Δια της ετέρας του αξιώσεως ο υπουργός ούτος εζήτει, όπως αι συμφωνίαι αύται καταλήξουν εις ανανέωσιν της συνθήκης του Chaumont ή της Τετραπλής συμμαχίας, εις τρόπον ώστε, εις την κλίμακα των ευρωπαϊκών Δυνάμεων, να καταλάβη η Γαλλική Κυβέρνησις βαθμόν ενδιάμεσον μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων και των δευτερευόντων κρατών άτινα ειρωνικώς απεκάλει «υποσυμμάχους».

Ο πρίγκιψ Μέττερνιχ υπελόγιζεν ότι το σχέδιον τούτο, όπερ είχε καταστρώσει εκ συμφώνου με την Βρεττανικήν Κυβέρνησιν…

Μόλις ο Αυτοκράτωρ αντελήφθη την τοιαύτην αυστριακήν πολιτικήν, η Αυτού Μεγαλειότης διέταξε τους υπουργούς Της να μη εκφράσουν ουδεμίαν αντίθετον άποψιν, αλλά μόνον να προσκαλέσουν τον λόρδον Κάστλερεη και τον πρίγκιπα Μέττερνιχ να διατυπώσουν εγγράφως την ιδικήν των.

Η Αυστρία ανέθεσε το έργον τούτο εις τους Βρεττανούς πληρεξουσίους, οίτινες μας επέδωσαν υπόμνημα συνοδευόμενον με σχέδιον διακηρύξεως. Εις το περιθώριον των εγγράφων τούτων εσημείωσα τας παρατηρήσεις μου και υπέβαλον εις τον Αυτοκράτορα τα κύρια σημεία της απαντήσεώς μας. Ο Αυτοκράτωρ τα ενέκρινεν.

Η απάντησις συνετάγη και επεδόθη. Αύτη εμμέσως απέρριπτε τας προτάσεις των συμμάχων Δυνάμεων, αποδεικνύουσα ότι η Τετραπλή συμμαχία ίσχυεν εις μίαν μόνην περίπτωσιν: εις την περίπτωσιν νέας επαναστάσεως ήτις θα έθετεν εν κινδύνω την παλινόρθωσιν της Γαλλικής μοναρχίας.

Αλλ’ότι, πλην της περιπτώσεως ταύτης, η Γαλλία έπρεπε να θεωρηθή ισότιμος με τας λοιπάς τέσσαρας Μεγάλας Δυνάμεις, ουχί ίνα σχηματίση μετ’ αυτών ιδιαίτερον και χωριστόν σύστημα, αλλ’ ίνα αποτελέση, από κοινού μετ’ αυτών, το κέντρον του γενικού συνδέσμου πάντων των κρατών άτινα είχον μετάσχει των εν Βιέννη αποφάσεων».

(Μ.Λάσκαρις, Αυτοβιογραφία,Ι.Καποδίστρια,Αθήνα,1940,σελ,103).

Νίκος Τζανάκος

Πηγή :opengreekschool.weebly.com

Thessaloniki Arts and Culture,

Διαβάστε επίσης

Close