Πρώτη φορά που έφευγες  μακριά μου

Από το σπίτι, απ’ την αυλή, απ’ το όνειρο
Με μάτωσε του φιλιού σου το ξέσπασμα
Το είδες πόσο φοβήθηκα την μεγάλη αγάπη
Μα έμεινα να κυβερνώ την απουσία σου

Μέρες και νύχτες σε γύρευα
Περίμενα πως θα ’ρθεις ξανά

Σε ζωγράφισε το χέρι μου, σ’ έπιασα
Μα δε γύρισες
Κι έσταξε αμέτρητα δάκρυα
Ο ουρανός που φαινόταν δικός μας

Γράφει η Πόπη Κλειδαρά
Συμμετοχή στην 4η Ομαδική Ποιητική Συλλογή ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΝΥΣΜΑ

Thessaloniki Arts and Culture