Artist: Fernando Medeiros

Αν μπορούσες, από την Πέρθα Καλέμη

Αν μπορούσες να νιώσεις τη μελωδία της καρδιάς μου

 

Αν μπορούσες να νιώσεις τη μελωδία της καρδιάς μου,
ν’ ακούσεις τους αμέτρητους τρυφερούς κραδασμούς της,
θα στη χάριζα για φυλαχτό στο μελαγχολικό
τόνο του στοχασμού σου!

Αν μπορούσες ν’ αγγίξεις τις ασυντρόφευτες σκέψεις μου
και να τις περπατήσεις στο μονοπάτι της σιωπής σου,
αναζητώντας τα ίχνη της οδοιπορίας μου μέσα στην ασέληνη νύχτα,
θα στις χάριζα για νάμα της έμπνευσής σου!

Αν μπορούσες ν’ ακουστείς μέσα στο σίγασμα της συλλοής μου,
απόψε που τα φύλλα της λεμονιάς τα φόρεσε
ο δυνατός άνεμός μου πανωφόρι στο κορμί σου,
θα σου κρέμαγα μια χάντρα θαλασσιά στη μαγεία της ηδονής σου!

Αν μπορούσες να μου φορέσεις το ξωτικό αστέρι
που χρόνια ψάχνω πλουμί στα μαλλιά,
αναζητώντας το στον απέραντο ουρανό μου,
θα στο χάριζα για σκέπασμα και χάδι της ύπαρξης σου!

Αν μπορούσες να με σεργιανίσεις στο βαθυγάλαζο ωκεανό των ματιών σου,
απόψε που η φεγγαροβραδιά λούζεται στ’ ασήμια της,
λαφροπατώντας  στη βάρκα του πρωτόφαντου ταξιδιού σου,
θα γινόμουν, πάνω στην ήρεμη θάλασσα, η Πανσέληνός σου!

 

Γράφει η  Πέρθα Καλέμη

 

Thessaloniki Arts and Culture 

 

 

Διαβάστε επίσης

Close