Κρίνεσαι όταν μιλάς, μα πιο πολύ όταν ξέρεις και σωπαίνεις.

Μη γεμίζεις το στόμα σου με λέξεις χωρίς να ξέρεις το γιατί τους.

Μη δαπανάς δευτερόλεπτο για να θίξεις, να προσβάλλεις, να εξυψωθείς εσύ.

Να είσαι περήφανος, αυστηρός και δίκαιος στις κουβέντες σου. Να είσαι καλός ομιλητής, μα ακόμα καλύτερος ακροατής.

Κρίνεσαι όταν μιλάς, μα πιο πολύ όταν ξέρεις και σωπαίνεις.

Αν δεν έχεις να πεις κάτι καλό λοιπόν, σώπα καλύτερα, μην εξευτελίζεις τις λέξεις για να πεις κάτι που δεν ξέρεις, κάτι που φαντάζεσαι, κάτι που σου είπαν, κάτι που πιθανότητα δεν ισχύει.

Όταν αποφασίσεις να βάλεις στη σειρά λέξεις και τις κάνεις μια πρόταση, φρόντισε να είναι ντυμένες με καλοσύνη και αλήθεια.

Μην έλκεσαι από το ψέμα, μην καταναλώνει ενέργεια για να παραμορφώσεις, να κόψεις, να ράψεις τις κουβέντες σου.

Θυμήσου πως φλυαρούν αυτοί που δε ξέρουν τίποτα και σωπαίνουν αυτοί που ξέρουν έστω και ένα.

Γράφει η Τάμι Γκεκτσιάν
Απόφοιτη Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, AΠΘ