Ζωή, νεράκι γάργαρο που τρέχει, ανάσες, χτύποι καρδιάς, μια διαρκής ροή. Δεν μετριέται με τον χρόνο, δεν ζυγίζεται με υλικά και τύχη. Δεν περιορίζεται και δεν φυλακίζεται σε μια, δυο καραντίνες. Μπορεί τριγύρω ο κόσμος να είναι σε σίγαση, η καθημερινότητα να κυλάει αργά, το πρόγραμμα να αδειάζει από τα συνηθισμένα.. Αυτά όμως είναι η ζωή σου;
Καραντίνα = χρυσή ευκαιρία αναθεώρησης και επαναπροσδιορισμού. Γιατί; Γιατί πρόκειται για μια εξαιρετική συνθήκη κατά την οποία το ενδιαφέρον μας στρέφεται πάνω μας , καθαρίζει το τοπίο γύρω και ο κύκλος κλείνει με επίκεντρο τον εαυτό μας. Αναδύονται ερωτήματα, ανασφάλειες, σκέψεις, συναισθήματα που πριν δεν χωρούσαν ή τα έκανες στην άκρη γιατί δεν είχες το σθένος να τα διαχειριστείς. Δεν είναι κακό ούτε είναι τυχαίο που συμβαίνουν ή θα συμβούν αλλαγές στον τρόπο σκέψης ή συμπεριφοράς. Με αυτές γεμίζει ο κάλαθος αχρήστων και αναδομείται μια πιο ωφέλιμη και υγιής απόφαση ζωής.
Ας δούμε παρακάτω 5 πρακτικές που σίγουρα δεν εξυπηρετούν θετικά:
-Άγχος = συνεχόμενο και έντονο προκαλεί σωματική επιβάρυνση (π.χ ταχυκαρδία, ημικρανία) και καταντά ανυπόφορη την καθημερινότητα.
-Πανικός = ΜΗΝ τον προκαλείς άσκοπα στον εαυτό σου, γνωρίζεις ήδη πόσο δυνατός είσαι και ικανός να αντιμετωπίσεις οποιοδήποτε ζήτημα χωρίς να σπέρνεις ένταση.
-Βεβαιότητα καταστροφής = απλά απαξιώνεις την δυναμική της προσωπικότητάς σου διατηρώντας μια αρνητική στάση που δεν προφέρει κάτι παρά μόνο έξτρα άγχος, πόνο, λύπη ή απόγνωση.
-Μονοτονία = είτε στην σκέψη είτε στην πράξη είτε στην διατροφή οι επιλογές ποικίλουν, η εναλλακτικότητα και η αναζήτηση ενδιαφερόντων βοηθά και μας εξελίσσει.
-Ανεξέλεγκτη (παρα)πληροφόρηση = τα ΜΜΕ και το Ίντερνετ μετά από υπερβολική χρήση θολώνουν την κρίση, μειώνουν την νοητική μας απόδοση καθώς αποχαυνώνουν. Ναι στο γιγνώσκειν, όχι στην πλύση εγκεφάλου.
Στην προσπάθεια λοιπόν περιορισμού αυτών των πρακτικών κάτι άλλο αντλεί δύναμη μέσα σου και μεγαλώνει. Είναι ένα χρήσιμο εργαλείο σε ό,τι κάνουμε και δεν κάνουμε, είναι ο άξονας που μπορεί να σε κρατήσει όρθιο, υγιή και να σε κάνει πιο σοφό. Είναι ο αυτοέλεγχος. Είναι η καθοριστική εκείνη δύναμη να φιλτράρεις τα ερεθίσματα και να διαλέγεις τι θα σε επηρεάσει και τι όχι.
Έλεγχος ως προς : σκέψη, συναίσθημα, πράξη. Τι σημαίνει; Αδιάκοπη προσπάθεια να αφουγκράζομαι τον εαυτό μου. Τι θέλω, τι μπορώ, τι αξίζω, τι με ενοχλεί, τι με στεναχωρεί, τι με χαροποιεί, τι με θίγει, τι με πονά, τι χρειάζομαι, τι με αφορά, ποια είναι η αλήθεια μου και ποιο το ψέμα κ.ά. Με πίστη και ειλικρίνεια να γίνει η ανταπόκριση στα όσα έρθουν στην επιφάνεια ή στα όσα ανακαλύψεις για σένα. Με σεβασμό και αγάπη να παραδεχτείς τα αρνητικά, τα μη ωφέλιμα και να αναγνωρίσεις την ψυχική σου δύναμη. Κι αν λιγοψυχήσεις ή δειλιάσεις δεν πειράζει φτάνει να μην εγκαταλείψεις, να ζητήσεις βοήθεια, να επανέλθεις ανανεωμένος. Και όλα αυτά υπό το πέπλο της ευεξίας, της υγείας.
Ρωτώντας δηλαδή “Τι καταστρέφει την υγεία;” και απαντώντας “Ένας ιός, ναι, όπως και το άγχος, ο φόβος, ο πανικός, η τοξικότητα. Το κάθε τι από αυτά συρρικνώνει την ζωή”. Το θέμα είναι να γνωρίζεις τι χειροτερεύει την κατάσταση και πως να προφυλαχτείς απ΄ όλα αυτά. Με ασπίδα την σωστή ενημέρωση και την κοινωνική συνείδηση. Με όπλο το μυαλό και τον έλεγχο σε όποιο μήνυμα/πληροφορία έρχεται. Ο κίνδυνος/η απειλή ζωής είναι διαχειρίσιμος/η , η αποτελεσματικότητα του καθενός εξαρτάται από την στάση του και αυξάνεται δρώντας υπέρ της υγείας, ψυχικής και σωματικής.
Μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς αλλά κινούμαστε προς την αλήθεια.
Γράφει η Ναθαναηλίδου Φανή
