Η ντάμα και ο καβαλιέρος χάθηκαν σε περασμένες εποχές
Εκεί χαθήκαμε και εμείς.!
Έμπαινες με μια δύναμη στο μυαλό μου και απλά μου ζητούσες να χορέψουμε να αναμετρηθούμε σε έναν λεπτό διάλογο που μόνο εγώ και εσύ ξέραμε! Το tango ήταν ο ιδανικός διάλογος για εμένα και για εσένα.
Για δυο προσωπικότητες που τρέφονται από την μουσική από την καλαισθησία και την έντονη καθημερινότητα. Για ένα ζευγάρι που η ευγένεια και ο το πάθος είναι τα δύο βασικά υλικά για να αγγίξουν την επιτυχία.
Μου ζήτησες να σου μάθω χορό απλά σε έφερα κοντά μου, στην καθημερινότητα μου και είδη σου έδειχνα τα βήματα της ευτυχίας.
Με ρώτησες τι είναι για εμένα αυτός ο χορός με αυστηρό ύφος σου είπα πως « Το ταγκό μπορεί να μεταμορφωθεί σε όργανο αποπλάνησης, που έχει τη δύναμη να θαμπώσει όποιον το μεταχειριστεί σαν παιχνίδι ναρκισσισμού. Ένα ζευγάρι που χορεύει ταγκό είναι ένα ζευγάρι με δύο καρδιές και τέσσερα πόδια.
Στην τεχνική του δεν εκδηλώνεται η πάλη ανάμεσα στα δύο φύλα, που, κατά κανόνα, προέρχεται από την έλλειψη της πραγματικής αγάπης και χαρακτηρίζεται από την αδυναμία προσφοράς, αλλά γεννιέται ο ιδανικός συνδυασμός του αρσενικού πρότυπου με το γυναικείο».
Αφού σου εξήγησα τους κανόνες και μπήκε ο ένας στο μυαλό του άλλου μας τοποθέτησα σε μια ρετρό εποχή και έτσι άρχισε η μουσική.
Η αποκάλυψη της ευγένειας σου και ο σεβασμός σου με καθοδηγούσαν και εκεί κατάλαβα πως ακόμη υπάρχει αυτός ο θαυμασμός στον έρωτα ,στον χορό στα συναισθήματα που τα χορέψαμε αλλά δεν τα είπαμε ποτέ.
Γράφει η Μαρία – Ελισσάβετ Παπάζογλου
