Γλυκέ μου Έρωτα… να ξέρεις πως προσευχόμουν πολύ για να σε συναντήσω ,γιατί κουράστηκα αρκετά μέχρι να μάθω πως μπορώ να πάρω τον εαυτό μου και να έρθω να σε βρω. Και να ξέρεις πως σήμερα… νιώθω ευτυχισμένη! γιατί τότε πόνεσα πολύ για να μάθω πως ο έρωτας φωνάζει το όνομα σου. Και σε περίμενα …. πρόσμενα μήπως και φανείς και να ξέρεις πως έστω και νοερά στις σκέψεις, μου χαμογελούσε αυτός ο έρωτας που πήρε τη μορφή σου και μ’ έπαιρνε απ’ το χέρι και με ταξίδευε ..

Γιατί ο έρωτας πήρε τη μορφή σου γλυκέ μου .. φόρεσε τα καστανά σου μάτια και με κοίταξε..μου χάιδευε τα μαλλιά μέχρι το ξημέρωμα και χαμογελούσε χαρίζοντας μου το ομορφότερο συναίσθημα που θα με συντρόφευε… και μου αρκούσαν τρία λεπτά να σε ερωτευτώ και μια ματιά να γίνεις δικός μου, αυτό το βλέμμα που με μάγεψε και μ’ έφερε κοντά σου, πόσο το λαχτάρισα !

Αυτές τις σεληνοφώτιστες βόλτες που θυμίζουν εσένα και το κύμα να σκάει στα πόδια μας μεθώντας με φιλιά αχ! πόσο σε περίμενα.

Γιατί εσένα περίμενα γλυκέ μου έρωτα και δεν ονόμασα κανέναν έτσι γιατί τόσα χρόνια περάσαν και μόνο εσύ ταυτίστηκες μαζί του.

Και ήταν ωραία εκεί στη θάλασσα, ο ήλιος χάνονταν και σαν κάτι να τον ώθησε να μας περιμένει ,εκεί στην ακροθαλασσιά για να δούμε μαζί τη δύση του ..Ήταν ωραία εκεί στην αμμουδιά να μυρίζει έρωτα ολόκληρο τοπίο …

Γλυκέ μου έρωτα αν κάποτε με πίκρα σε σκεφτόμουν τώρα ήρθες ντυμένος με την πιο γλυκύτατη μορφή σου, για να μου δείξεις αυτό που πραγματικά είσαι ….

Γιατί ο έρωτας έχει πάρει τη μορφή σου και δεν φοβάμαι πλέον γιατί έχει το πρόσωπο σου ….

Κείμενο: Κωνσταντίνα Διδασκάλου