Το διάβασα κάπου κι έκτοτε δεν έπαψα να αναρρωτιέμαι.. που θα έχτιζαν ένα σπίτι μαζί; ένα σπίτι κοινό, ένα σπίτι και για τους δυο, με αρκετό οξυγόνο και αρκετό νερό και πολλά παράθυρα για όνειρα κι ελπίδα.. Δεν μπόρεσα να βρω απάντηση κι αυτό ίσως γιατί δεν υπάρχει…
Το έφερα στο νου σε ανθρώπινα δεδομένα και σκέφτηκα, δυο άνθρωποι εκ διαμέτρου αντίθετοι ως και το πιο ενδόμυχο χαρακτηριστικό τους, έχουν μέλλον; Δυο άνθρωποι που ολοκληρωτικά αγαπούν και θέλουν ο ένας τον άλλον, αλλά είναι από διαφορετικούς κόσμους, μπορούν να ονειρευτούν ένα κοινό μέλλον; Ένα κοινό μαζί; Δυσκολεύομαι να απαντήσω. Το πουλί, το μόνο μπλε που έχει αντικρύσει είναι το μπλε του ουρανού, ανοίγει τα φτερά του και πετάει στον γαλάζιο ορίζοντα που απλώνεται μπροστά του..
Το ψάρι κολυμπάει στα βάθη της θάλασσας, μέσα στο νερό και μπορεί να αναπνέει εκεί μόνο, εκεί έχει μάθει να ζει.. Αν το πουλί αγαπήσει το ψάρι, δεν θα συγκλίνουν ποτέ στο τι είναι το μπλε, γιατί για το καθένα, ένα αλλιώτικο μπλε είναι ο κόσμος τους. Αδυνατώ να σκεφτώ έναν τρόπο όπου δυο άνθρωποι που βλέπουν τόσο διαφορετικά τον κόσμο, μπορούν να δημιουργήσουν έναν από κοινού. Έναν κόσμο όπου το μπλε θα είναι ένα, απόλυτο.
Ξέρω, τίποτα δεν είναι άσπρο-μαύρο στη ζωή. Υπάρχουν άπειροι συνδυασμοί που μπορούν να γίνουν, μύριες εξισώσεις. Το μπλε όμως; Το μπλε…Οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στην κατανόηση, τον σεβασμό, την αλληλεγγύη, την αγάπη. Η αγάπη… όσο μαγικό συστατικό και να είναι, δεν αρκεί για την θεμελίωση μιας σχέσης, για την διατήρηση της και την επιτυχία της.
Η αγάπη είναι μια μαγική εξίσωση, ένας αριθμός πολύ σπάνιος, είναι απίστευτη τύχη… Αξίζει όμως, όταν βρεις αυτόν τον αριθμό, να κάνεις όλες τις πράξεις, να λύσεις όλα τα προβλήματα, να βρεις την εξίσωση που θα σου δώσει αυτό τον έναν και μοναδικό αριθμό. Γιατί η αγάπη είναι σπάνια και αν είσαι από τους τυχερούς, θα τη βρεις.. Ίσως την ψάχνεις στον ουρανό και βρίσκεται στη θάλασσα, ίσως την ψάχνεις στη θάλασσα και αυτή είναι ο αέρας…
Κάπου στη μέση είναι η αλήθεια και η απάντηση, τώρα καταλήγω. Ένα βήμα ο καθένας, ένα βήμα ίσως αρκεί. Δεν είναι τίποτα απόλυτο, δεν είναι τίποτα μοιραίο. Η αγάπη λειτουργεί με τους πιο παράδοξους τρόπους. Η αγάπη από μόνη της μπορεί να μην αρκεί, αλλά η αγάπη μπορεί να κάνει θαύματα. Και είναι θαύμα το να ζήσει ένα πουλί με ένα ψάρι μαζί. Δύο “παράτεροι”, δύο αλλιώτικοι άνθρωποι.
Ένα πουλί και ένα ψάρι μπορούν να ερωτευτούν. Μπορούν και να χτίσουν ένα σπίτι μαζί.
Γράφει η Βασιλική Τσώνου
