Χάθηκες στους ήχους της πόλης…

Χάθηκες στους ήχους της πόλης
σαν φύσηξε δυνατός βαρδάρης
και με πήρε το μαράζι
το δάκρυ μου δεν αφήνει
τον άνεμο να στεγνώσει
τα πεσμένα φύλλα των δέντρων
και το κρύο έφτασε ως την ψυχή.

Η θύμησή σου
φλογερά πάθη ανασηκώνει
σε μία μέρα ηλιόλουστη γιορτινή
ευχές χοροί και μουσική.

Η τρυφεράδα σου
το παραπέτασμα συντρίβει
και ξένη πια δεν μου είσαι.

Να δεις που ο αέρας μετά
θα γεμίσει με σύννεφα πυκνά
και σαν η γιορτή τελειώσει
το χιόνι θα φωτίσει
την ζεστασιά της αγάπης μας.

Γράφει ο Γιώργος Μυλωνάς, mystiriaploia.wordpress.com