Μέσα στην αγκαλιά σου χάνομαι,
γεννιέμαι και πεθαίνω.

Δε φοβάμαι πια πως θα έρθει ο λογαριασμός,
επειδή συνέχεια ποθώ να την ξοδεύω.

Δεν την χορταίνω,
συνέχεια θέλω να την καταναλώνω.
Δε φοβάμαι πως θα μου σταλεί λογαριασμός
και υπέρογκα ποσά θα πρέπει να πληρώνω.

Τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή
όλα είναι δωρεάν.
Να κοιμάμαι μέσα στην αγκαλιά σου,
δίχως να σκέφτομαι μήπως, γιατί, εάν.

Στην αγκαλιά σου χάνομαι,
ταξίδι χωρίς προορισμό και άφιξη.
Την καρδιά σου να ακούω να χτυπάει,
να εναρμονίζεται με τη δική μου, να νοιώθω κατάνυξη.

Μέσα στην αγκαλιά σου λυτρώνομαι,
από όλα όσα με καταδυναστεύουν.
Σκέψεις πως τα πράγματα δε θα πάνε καλά,
ασφυξία παθαίνουν και πεθαίνουν.

Μέσα στην αγκαλιά σου χάνομαι,
θέλω να την καταναλώνω τόσο αχόρταγα.
Δε σκέφτομαι πως θα έρθει κάποιος λογαριασμός,
ότι θα μετανιώσω που την ξόδεψα τόσα ασύστολα.

Μέσα στην αγκαλιά σου γεννιέμαι ξανά,
μωρό παιδί που κάνει τα πρώτα του βήματα.
Μέσα στην αγκαλιά σου ερωτεύομαι ξανά,
όπως στης εφηβείας τα πρώτα τα σκιρτήματα.

Μέσα στην αγκαλιά σου χάνομαι,
γεννιέμαι και πεθαίνω.
Δε φοβάμαι πια πως θα έρθει ο λογαριασμός,
επειδή συνέχεια ποθώ να την ξοδεύω.

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη