Η Ιστορία δεν παραγράφεται; Μόνο η ορθή της γνώση μας βοηθάει να αποφεύγουμε τα ίδια λάθη, να θεωρούμε ένα καλύτερο αύριο μέσα στη ζοφερή πραγματικότητα.

Όταν επισκέπτεσαι ένα μουσείο, η ιστορία ζωντανεύει με σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια σου. Δεν κρύβεται, δεν αποσιωπάται, αλλά ουρλιάζει στους επισκέπτες τους.

Το μουσείο είναι για εμένα, ο καλύτερος τρόπος μάθησης και εκπαίδευσης ενός νέου ανθρώπου. Είναι η ευκαιρία να ζυμωθεί με τις ιστορικές πληροφορίες και να εκτιμήσει περισσότερο το παρελθόν όχι ως πισωγύρισμα. Αλλά ως εκείνη τη δύναμη να μεταποιήσει τα κακώς κείμενα του σήμερα.

Αν στρέφαμε το ενδιαφέρον μας από τις καφετέριες και τα κλαμπ στα μουσεία, σήμερα θα ήμασταν πνευματικά πλουσιότεροι και αυξημένη την αίσθηση καθήκοντος απέναντι στη βελτίωση του κόσμου.

Παρατηρώντας τις σπουδαίες δημιουργίες του παρελθόντος, τα μοναδικά έργα των παλαιότερων εποχών, τις σπουδαίες στιγμές που έζησαν οι κοινωνίες πριν από εμάς, αισθανόμαστε το βάρος της ευθύνης. Νιώθουμε το βάρος της ευθύνης, το γεγονός ότι είμαστε μέρος μίας αλυσίδας η οποία απλώς ανανεώνεται και περιμένει τους επόμενους ανθρώπους που θα την ενδυναμώσουν και θα τη βελτιώσουν.

Πόσα μουσεία της χώρας μας έχω αγαπήσει! Το Βυζαντινό Μουσείο, το μουσείο Μπενάκη, το Αρχαιολογικό Μουσείο του Πειραιά, το οποίο παραμένει και το αγαπημένο μου. Πόσους θησαυρούς έχω δει από κοντά, πόσες ιστορικές πληροφορίες εμπλούτισαν τον πνευματικό μου κόσμο.

Η είσοδος σε ένα μουσείο δεν είναι ακριβή, αυτό είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα εκείνου που επιθυμεί να τα επισκέπτεται συχνά. Το ζητούμενο είναι να ενθαρρύνουμε τα νέα παιδιά να τα αγαπήσουν, να τα δουν ως μία εκπαιδευτικής και μορφωτικής πηγής που αναβλύζει πληροφορίες και θεάματα υψηλής αισθητικής.

Ας αγαπήσουμε το μουσείο, διότι είναι η σύνδεση ανάμεσα στο Παρελθόν και το Σήμερα και η υπόσχεση για ένα καλύτερο Αύριο. Γιατί ο μόνος τρόπος για να αλλάξει ο κόσμος προς κάτι πιο ιδανικό, είναι η Γνώση της Ιστορίας.

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κάπλα