Τι απομένει όταν όλα έχουν ειπωθεί και γίνει;
Τι είναι αυτό που δένει τους ανθρώπους περισσότερο
αν όχι ο φόβος του θανάτου
ο φόβος της απώλειας;

Είμαστε και οι δυο ταξιδιώτες
σε ένα ταξίδι για το οποίο
δεν μας προετοίμασαν
δεν μας είπαν τι να γυρέψουμε να βρούμε

Τα χρόνια διαδέχτηκαν το ένα το άλλο
και ανακαλύψαμε πως η εμπειρία
δεν μεταδίδεται
όσο και να θέλεις να κάνεις τον άλλον να πιστέψει

Δοκιμάσαμε, ευτυχήσαμε για δευτερόλεπτα
τρομάξαμε και μαζευτήκαμε μέσα μας
Μα σε αυτό το μέσα μας οφείλουμε
όχι μόνο να επιστρέψουμε μα και
να βυθιστούμε

Είναι η σιωπή και η μοναξιά
μια πολύ δύσκολη παρέα να γνωρίσεις
Είναι και από τις καλύτερες, όμως
γιατί σε αυτήν αποκαλύπτουν τον εαυτό τους
οι αλήθειες

Και το παιδί μεγάλωσε
και δεν ξέμαθε να αγαπάει
θες δυστυχώς, θες ευτυχώς
ζητάει να παίξει και να γελάσει
με την ψυχή του

Ζητάει να χορεύει
να αγκαλιάζει σφιχτά
να εισπνεύσει την μυρωδιά εκείνου ή εκείνης
του οποίου τα μαλλιά θέλει να πειράζει

Είναι μια τρέλα η ζωή
σε μια στιγμή,
σε ένα ύψωμα καταπράσινο
κάτω από τον ήλιο που ζέσταινε το δέρμα
όλα ειπώθηκαν
όλα ξεκαθαρίστηκαν
και το παιδί δεν είναι πια παιδί
και του παίρνουν αυτόν που αγαπάει

Και δεν πρέπει να κλάψει
Αν το κάνει, θα το περιφρονήσουν
θα γελάσουν με την ευαισθησία του
και ας μην αντέχει το ακατάπαυστο γάβγισμα
των σκυλιών στην γειτονιά του
που δεν το αφήνει ήσυχο
να κλάψει με την ησυχία του
θα του πουν Να κλείσεις τα αυτιά σου
και να προχωρήσεις

Να προχωρήσεις μικρό μου
να πεις ολοκάθαρα τι δεν παίρνεις πίσω
και να τους κοιτάς στα μάτια
όταν θα τους λες
«Εγώ, αυτό που θέλω θα το βρω»
και να χαμογελάσεις ήσυχα

Γιατί το έχεις το θάρρος μέσα σου
το έχεις
και έχεις αυτό
που η πληθώρα των ανθρώπων εκεί έξω
υποτιμά κάθε λεπτό της μέρας
την ίδια ώρα που οι ίδιοι
ξοδεύουν βράδια ξάγρυπνοι
γύρω από την απουσία του

Και εσύ το έχεις
το έχεις μέσα στην ψυχή σου
και ας προσπαθούν με λογικοφανή επιχειρήματα
να αποσιωπήσουν
να σε πείσουν για την βλακεία που είναι

Μα εσύ το νιώθεις
το έχεις μικρό μου
Είναι η πηγή μιας λάμψης που έχεις
είναι η πιο μεγάλη επανάσταση
και εσύ την έχεις
Έχεις αγάπη

Άρα, μην κολλάς στον πόνο
σήκωσε το μυαλό σου πιο ψηλά
από τα συντρίμμια του χθες
βάδισε ξανά στον δρόμο σου
που έχασες για λίγο

και να θυμάσαι
Να σε αγαπάς
και να λαμβάνεις τα μέτρα σου
ύστερα, να αγαπάς
και αν δεν βρει έδαφος η αγάπη
να ανθίζει κάθε πρωί
Να προχωράς μπροστά
βάλε όση θέληση χρειαστεί και
Να προχωράς μπροστά.

Γράφει η Γιάννα Βήτα