Ο περίεργος άνθρωπος θα φορέσει τη μάσκα του συμπονετικού και θα σε πλησιάσει.
Θα σου εκμαιεύσει πληροφορίες απλά και μόνο για να έχει κάτι να συζητήσει, όχι επειδή στάθηκε στο πρόβλημά σου επάνω με συμπόνια και κατανόηση. Θέλει απλώς να χασομερήσει, να περάσει η ώρα του και να σταματά να σκέφτεται πως ο ίδιος είναι ο πιο άτυχος άνθρωπος επάνω στη Γη.
Θα αισθανθεί ανακούφιση, θα παρηγορηθεί στη σκέψη πως συμβαίνουν τόσα και σε κάποιον άλλον. Θα λάβει υλικό για συζητήσεις με άλλους, θα κουτσομπολέψει στις γειτονιές και τις εισόδους των πολυκατοικιών όλα αυτά που άκουσε. Γιατί θέλει απλώς να γεμίσει τα δικά του κενά, να ασχοληθεί με τη ζωή του άλλου προκειμένου να αποκτήσει μία επιφανειακή ψευδαίσθηση πως η δική του είναι πλήρης.
Γιατί αυτός είναι απλά, ένας άνθρωπος περίεργος, δε διαπνέεται από αληθινά και ειλικρινά αισθήματα απέναντι σε εσένα. Δεν ακουμπά την πονεμένη ψυχή σου με τρυφερότητα, δεν της δίνει προσοχή και κατανόηση. Θέλει απλώς να γεμίσει την άδεια του ώρα, να γελάσει με την παρέα του συζητώντας αυτά που είπατε, να τα μεταφέρει παντού. Σε μία κοινωνία που κοιτάζει να χαρεί με την πρώτη αναποδιά του άλλου, ενώ δε βλέπει ποτέ το δοκάρι στο δικό της μάτι.
Ο περίεργος άνθρωπος, είναι ο άνθρωπος της πλειοψηφίας. Ανήκει στους πολλούς, σε εκείνους που δεν ενδιαφέρονται ουσιαστικά για εσένα, απλά θέλουν «να πουν κάτι». Θέλουν απλώς να κάνουν έναν εκκωφαντικό ήχο μέσα στην απέραντη ησυχία σου.
Ο άνθρωπος που ενδιαφέρεται πραγματικά, από την άλλη, ακουμπά το χέρι σου αλλά αγγίζει την καρδιά σου. Δεν κάνει φασαρία, δεν θορυβεί, στέκεται σιωπηλός αλλά και προσεκτικός ακροατής. Δε θέλει απλώς να είναι ένα βότσαλο που ταράζει την ηρεμία της λίμνης που είναι ατάραχη. Είναι συντροφιά που δε θέλει φωστήρας να το παίξει με σοφές αποκρίσεις και καταιγισμό συμβουλών. Είναι παρέα που θέλει να καταλάβει, όχι να επικρίνει και να χρησιμοποιήσει τον πόνο σου για να εξυψώσει το Εγώ του.
Ο άνθρωπος που τρέφει ουσιαστικό ενδιαφέρον, κρατάει τα μυστικά σου στην καρδιά του. Τα ακούει με τα μικρά του αυτιά, δεν τα μεταφέρει με το μεγάλο του στόμα. Δε θέλει το κουτσομπολιό, δεν ακούει για να μεταφέρει, ακούει για να σταθεί στο πλάι σου. Σε ακούει όχι επειδή δεν έχει προβλήματα, αλλά επειδή τα παραγκωνίζει για να συναισθανθεί εσένα.
Μάθε να διαχωρίζεις τους περίεργους από εκείνους που ενδιαφέρονται πραγματικά. Αυτοί που μας αγαπούν λίγοι είναι, ξεχωρίζουν όπως τα αστέρια στον ουρανό…
Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη
