Τις τελευταίες ημέρες, με πόνο ψυχής παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα που διαδραματίστηκαν για την αποτρόπαιη εκδήλωση βίας μέχρι θανάτου, στον νεαρό Άλκη.
Δεν είμαι αστυνομικός. Δεν είμαι δικηγόρος. Με τη ιδιότητα του απλού πολίτη και την ιδιότητα της μητέρας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, κάποιους από τους προβληματισμούς που με βασανίζουν και προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν απαντήσεις για το τόσο έντονο και ακραίο φαινόμενο της βίας που κατοικοεδρεύει στους κύκλους της νέας γενιάς.
Θεωρώ ότι δεν είναι φαινόμενο που χαρακτηρίζει αποκλειστικά και μόνο τη χώρα μας, δεν είναι φαινόμενο που χαρακτηρίζει αποκλειστικά και μόνο την εποχή μας. Σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, περιστατικά εκδήλωσης βίας έρχονται στο φως αρκετά συχνά και με ποικίλους τρόπους. Και στο παρελθόν, έχουν υπάρξει παρόμοιες καταστάσεις που ίσως δεν έπαιρναν τόσο μεγάλη έκταση και δημοσιοποίηση, λόγω της περιορισμένης χρήσης των μέσων επικοινωνίας.
Με συνεχώς αυξανόμενη τάση, μας κατακλύζει η διοχέτευση της περίσσειας ενέργειας που διέπει τους νέους, σε λανθασμένες διεξόδους διανθισμένες με μεγάλες δόσεις βίας, κακομεταχείρισης και έντονων διαπληκτισμών προς κάθε κατεύθυνση. Έχει χαθεί κάθε είδος σεβασμού, κάθε είδος ήθους και ευγένειας και η επίλυση τυχόν προβλημάτων μπορεί να εξελιχθεί από κακόγουστο αστείο, σε θανατηφόρο επεισόδιο.
Η εξέλιξη της τεχνολογίας, οι πολυάριθμες εφαρμογές για παιδιά και για νέους που τους δίνουν την δυνατότητα να κατακρεουργήσουν τον αντίπαλο και να γευτούν τη χαρά της εξόντωσης του, η οικειοποίηση με το θάνατο και τον αθέμιτο ανταγωνισμό, η εύκολη εύρεση και προμήθεια από το διαδίκτυο αντικειμένων ικανών να θέσουν σε κίνδυνο τις ζωές των υποτιθέμενων εχθρών και η παράνομη οπλοκατοχή σε ηλικίες μικρότερες των 15 ετών, είναι κάποια από τα θέματα που θα πρέπει να μας απασχολήσουν σε βάθος, τόσο ως γονείς όσο και ως απλούς πολίτες.
Δυστυχώς σήμερα, πολλοί νέοι παρερμηνεύουν την συσσώρευση της ενέργειάς τους και την εξωτερικεύουν ανεξέλεγκτα με λάθος τρόπους εις βάρος του συνόλου. Νιώθουν δυναμισμό και ικανοποίηση βεβηλώνοντας την ακεραιότητα του άλλου, τόσο σε λεκτικό όσο και σε σωματικό επίπεδο.
Δημιουργούνται ομάδες δράσης που έχουν σαν στόχο τους την εκμηδένιση παρόμοιων ομάδων κάνοντας χρήση ανεξέλεγκτης βίας. Ψυχολόγοι επισημαίνουν ότι όσο πιο πολύ παρανομούν, βιαιοπραγούν, ξυλοκοπούν και βωμολοχούν, τόσο περισσότερο εθίζονται στη βία και τη χρήση της, με αποτέλεσμα όλο αυτό να τους ικανοποιεί και να τους ευχαριστεί επικίνδυνα.
Ποιος είναι τελικά ο ηθικός αυτουργός της μάστιγας της εποχής μας που ακούει στο όνομα βία;
Πιστεύω ακράδαντα, όλοι εμείς…
Οι γονείς που πλέον δεν πλησιάζουμε όσο χρειάζονται τα παιδιά μας και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι ίσως να χρίζουν ψυχολογικής βοήθειας. Τα λανθασμένα πρότυπα που προβάλλονται και υιοθετούνται από πολλούς νέους. Ο φανατισμός και ο χουλιγκανισμός που διέπει η ανεξέλεγκτη καταπάτηση των δικαιωμάτων. Η έλλειψη αγάπης και φροντίδας στους κόλπους της οικογένειας. Η έλλειψη σεβασμού από τους μαθητές για το θεσμό της εκπαίδευσης. Η κακή διαχείριση και η ατιμωρησία παρόμοιων φαινομένων από την κοινωνία και πολλοί ακόμη λόγοι, μας έχουν οδηγήσει στον εκτροχιασμό της κατάστασης.
Ανασκουμπωθείτε, γιατί υπάρχει ελπίδα και φωλιάζει στις ψυχές όλων μας. Όλο αυτό το τραγικό γεγονός ευαισθητοποίησε και άγγιξε το πανελλήνιο και όχι μόνο. Η δύναμη ψυχής και η αξιοπρέπεια της οικογένειας του Άλκη, η σωρεία μηνυμάτων και το πλήθος κόσμου που θέλησε να απονέμει με ένα λουλούδι, με ένα κείμενο φόρο τιμής στον αδικοχαμένο νέο, μας δίνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα, που όμως δεν αρκεί.
Πλησιάστε τους νέους με αγάπη, μιλήστε στα παιδιά με καλοσύνη, σταθείτε αρωγοί στα προβλήματά τους, προβληματιστείτε μαζί τους, διδάξτε τους αρχές όπως ο σεβασμός και η προσωπική ελευθερία και μεγαλώστε ικανούς και υγιείς νέους να λάβουν τα ινία μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από ζιζάνια και σαθρά θεμέλια.
Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη, [email protected]
”Γεννήθηκα και ζω στις Πλαταιές Βοιωτίας. Σπούδασα Πληροφορική & Φυσικές Επιστήμες και το γράψιμο παντός είδους είναι η μεγάλη μου αγάπη. Το διάβασμα και οι μοναχικοί περίπατοι στη φύση, γεμίζουν ευχάριστα τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου. Έμπνευσή μου αποτελεί κάθε τι που μπορεί να μας διδάξει και να μας προσφέρει το έναυσμα να δούμε τη ζωή από άλλη οπτική”.
