«Ο φθόνος είναι συντετριμμένος θαυμασμός.» Σέρεν Κίρκεγκορ

Ήταν μικρή και δεν ήξερε πως καμιά φορά τα ματιά δε λένε πάντα την αλήθεια. Καμουφλαρισμένα με χρώματα κι αθωότητα σημαδεύουν την ψυχή σου με ανεκδιήγητη ακρίβεια. Βέβαια, κανείς δε γνώριζε την αμυντική ικανότητα της ψυχής της. Είχε αποκρούσει τόσα όμορφα ψεύτικα λόγια κι άλλα τόσα απίθανα δολερά χαμόγελα.

Όπως είναι φυσικό, μετά από λίγο μαθαίνεις. Δύο μόλις στιγμές χρειάζονται για να κρίνεις τους ανθρώπους γύρω σου. Δοκίμασε να τους εξετάσεις προσεκτικά στις λύπες σου κι αυστηρότερα στις χαρές σου. Είναι δύσκολο να προετοιμαστείς για το αποτέλεσμα, να μην ξαφνιαστείς από τη σιωπηλή κακία που σε περιβάλλει, να απαγκιστρωθείς από την εικόνα που είχες σχεδιάσει για την πλειονότητα των πιο δικών σου άλλοτε ανθρώπων.

Εξάλλου, το κάθε χάδι σε ωριμάζει, η κάθε σταγόνα φθόνου σε θωρακίζει. Ο άνθρωπος θα πρέπει να αποζητά αυτές τις δύο εμπειρίες για να ξεσκονίζει κατά διαστήματα την πιο βαθιά του ενέργεια, εκείνη που στέκεται αρωγός στην έλξη των στόχων του και του προορισμού του. Όσο πιο θολή παραμένει η ψυχή σου από κίβδηλα βλέμματα, άκριτα λόγια κι ιδιοτελείς καλοσύνες τόσο πιο δύσκολα βρίσκεις τον εαυτό σου.

Προφανώς, όταν χάνεις τον εαυτό σου προσπαθείς να βρεις λεκέδες και σε άλλους εαυτούς. Είναι αξιοσημείωτη η τακτική που ακολουθούν οι πολλοί. Καταρχάς, επιδιώκουν να μη σε γνωρίσουν κι έπειτα να σε κρίνουν! Αυτές οι προσωπικές εντυπώσεις τους έχουν ως αποτέλεσμα τις επιπόλαιες διατυπώσεις τους.

Επιπλέον, η αρχή στην οποία στηρίζουν την τακτική τους είναι εκείνη που υποστηρίζει πως όσο περισσότερο αναπαράγεις ένα απύθμενο ψέμα, τελικά γίνεται πιστευτό από σένα και τους άβουλους οπαδούς σου. Μεγάλο πράγμα η κριτική σκέψη, βλέπεις, δεν μπορούν όλοι να λάβουν τη χάρη της.    

Μα είναι κάτι Άνθρωποι που το σκοτάδι όλου του κόσμου δεν τους αγγίζει, καθώς μέσα τους φέγγει ανεπίβουλο φως. Λέγεται μάλιστα πως αν παρατηρήσεις το βλέμμα τους, μπορείς να εντοπίσεις αχτίδες εκείνης της λάμψης. Από την άλλη, αν καταφέρεις να γίνεις μάρτυρας μιας τέτοιας ακτινοβολίας, το πιθανότερο είναι πως είσαι κι εσύ μια πηγή παρόμοιου φωτός.

Εν τέλει, ο κόσμος είναι κακός, θα έχεις ακούσει να λένε. Παρ’ όλα αυτά γιατί να προσπαθείς ματαίως να τον κάνεις καλύτερο; Σαφέστατα, δεν μπορούμε να σώσουμε ολόκληρο τον κόσμο, όμως αν σώσουμε τις ψυχές μας, ίσως ο κόσμος να γίνει ένα μέρος καλύτερο για όλους μας.

Γράφει η Ειρήνη Τσιουμάνη

Thessaloniki Arts and Culture