Καθημερινά περνάμε και ακούμε μια ιστορία αγάπης.

Είτε με τους φίλους μας ‘κολλητούς’ όπως τους αποκαλούμε, είτε με τον μεγάλο έρωτα που ξεστομίσαμε για πρώτη φορά τη λέξη ΄σ αγαπάω΄.

Και ξαφνικά, ‘Τον αγαπάω ρε φίλε’ και είναι η στιγμή που πίνεις ‘κούπα’ το ποτήρι γεμάτο αλκοόλ λες και με αυτό, θα τα ξεχάσεις όλα.

Βγαίνεις, πίνεις, ξενυχτάς μέρα σπίτι σου γυρνάς για να ξεσπάσεις από το χωρισμό σου, με ένα άτομο το οποίο μέχρι πριν 1 εβδομάδα ανταλλάσσεται την λέξη αγάπη, κοιτώντας στα μάτια ο ένας των άλλων.

Άσε με να σου περιγράψω τη σκηνή. Κοιτιέστε, χαμογελάτε, πετάτε ένα σ αγαπώ και φιλιέστε. Τώρα τι πάθατε; Που είναι η αγάπη που σας έδενε σύμφωνα με αυτά που λέγατε;

Ας πάμε στη κατηγορία ‘φιλία’. Αγκαλιές, φιλιά, ξενύχτια μαζί. Στιγμές διάφορες που σας έκαναν να έρθετε ακόμα πιο κοντά. Κοιμόσασταν στο ίδιο κρεβάτι, αγκαλιά η μια την άλλη γιατί το είχατε ανάγκη. Ας μη μιλήσω τις ώρες που το αυτί σας καιγόταν στο τηλέφωνο για τα ψυχολογικά της αλληνής.

Και όταν σας ρωτάνε ποια είναι αυτή η φίλη σου, η απάντηση είναι η εξής. ‘Η κολλητή μου, την αγαπώ πάρα πολύ, δεν μπορώ να φανταστώ τι θα είχα κάνει αν δεν με είχε στηρίξει όλες αυτές τις στιγμές που την είχα ανάγκη.

Να σε προβληματίσω λίγο; Καταρχάς πιστεύω ότι υπήρχε αγάπη. Παλιά. Εκεί που οι άνθρωποι ήταν πιο καθαροί εσώψυχα και μπορούσαν να δούνε λίγο πιο καθαρά πέρα από τα social media που μας φουσκώνουν τα μυαλά.

Ακούω ιστορίες παλαιών ανθρώπων και διαβάζω ιστορίες σε διάφορα site για την αγάπη. Ναι, είμαι σίγουρη, παλιά οι άνθρωποι αγαπούσαν με την καρδιά και όχι με το μυαλό. Παλιά όταν ένιωθαν αγάπη δεν τους σταματούσε τίποτα. Ακόμη και όταν όλα γινόντουσαν μπουρδέλο, αυτοί ήταν εκεί. Είτε σε φίλο είτε στον/στην σύντροφό τους.

Αυτό είναι αγάπη δικέ μου. Πριν το ξεστομίσεις πρόσεχε λίγο που το λες και πώς το λες. Γελοιοποιείς την πιο όμορφη και συναισθηματική λέξη.

Και τώρα, που είναι ο μεγάλος σου έρωτας; Η μεγάλη σου αγάπη γιατί δεν είναι εκεί, ενώ ξέρει ότι δεν νιώθεις καλά τώρα που δεν είστε μαζί; Που είναι η αγάπη σας; Αυτό το μεγάλο συναίσθημα που σας έδενε γιατί δεν σε σκοτώνει;

Και όταν έλεγες ότι δεν μπορείς μακριά του, τι ακριβώς εννοούσες; Τώρα πως μπορείς; Ορίστε, είστε 1 μήνα μακριά και δεν έχετε επικοινωνήσει. Δεν ξέρεις καν αν είναι καλά. Αγάπη το λέτε εσείς αυτό;

Η κολλητή σου; Για εκείνη μιλάω που τώρα σ ‘άφησε και βρήκε άλλες κολλητές. Έλα, αυτή που κάνει check in και νιώθει ότι την αγαπούν. Τόσο εύκολα σε άλλαξε; Τώρα δεν καταλαβαίνω γιατί μπορείτε μακριά η μια απ’ την άλλη.

Σου δίνω 2 από τους πιο απλούς ορισμούς που έχω διαβάσει.

Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης. Στη φιλοσοφία, η αγάπη είναι μια αρετή που εκπροσωπεί την ανθρώπινη ευγένεια, συμπόνια και στοργή. Σύμφωνα με την επιστήμη, η αγάπη είναι μία εξέλιξη του ενστίκτου επιβίωσης, που αρχικά είχε σαν σκοπό να κρατήσει τους ανθρώπους κοντά, απέναντι σε απειλές.

Η θέληση του ανθρώπου να επεκτείνει τον εαυτό του με σκοπό να καλλιεργήσει τη δική του, ή ενός άλλου, πνευματική ανάπτυξη.

Όταν αγαπάς πραγματικά κάποιον δεν τον αφήνεις να φύγει. Όταν τον αγαπάς όπως έλεγες, η ιδέα ότι μπορεί να έκανες εσύ αυτό το άτομο, αυτή τη στιγμή, να κλαίει δεν θα υπήρχε ποτέ γιατί πολύ απλά δεν θα το άφηνες εσύ να συμβεί.

Ακόμη και όταν δεν θα μοιραζόσαστε τον έρωτα, εσύ θα θέλεις να μάθεις τα νέα του γιατί πλέον, είναι κομμάτι σου. Όταν θα σου λείπει, δεν θα κοιτάς το προφίλ του Facebook ούτε θα κοιτάς το κινητό σου, Θα πράττεις φίλε μου. Θα πράττεις και δεν θα μένεις στα λόγια, αυτό είναι αγάπη.

Σήμερα, φτάσαμε σε σημείο να αποκαλούμε τη συνήθεια αγάπη. ‘Όταν όμως βαρεθούμε τη ρουτίνα και τα σπάσουμε, τότε θα σταματήσουμε να μιλάμε για αγάπες και βλακείες…

Παρακαλώ, μη με κάνετε περισσότερο άπιστη στην πιο γεμάτη και συναισθηματικά δεμένη λέξη, με τα 5 γράμματα.