Όταν το τέλος μοιάζει με αρχή χάνεται ο κόσμος.

Όταν το τέλος μοιάζει με αρχή η νύχτα δεν τρέχει.

Όταν το τέλος μοιάζει με αρχή ο ιδρώτας κυλάει βασανιστικά αργά.

Όταν το τέλος μοιάζει με αρχή η μουσική σωπαίνει.

Όταν το τέλος μοιάζει με αρχή μαθαίνεις το αλφάβητο.

Όταν το τέλος μοιάζει με αρχή γράφεις με κόκκινο μελάνι.

Όταν το τέλος μοιάζει με αρχή το ναι γίνεται όχι.

Όταν το τέλος μοιάζει με αρχή το ποτέ γίνεται ξανά.

Γράφει ο Τάσος Βακφάρης
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φλώρινα την άνοιξη του 1984. Εργάζεται ως αναπληρωτής σε σχολεία γενικής και ειδικής αγωγής με εξατομικευμένα προγράμματα υποστήριξης και φροντίδας παιδιών με ειδικές ανάγκες. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα και δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη.