Θα έρθει κάποτε εκείνη η μέρα όπου θα αισθανθούμε χαρά για όλα εκείνα τα μηνύματα που δεν απαντήθηκαν.

Θα έρθει κάποτε εκείνη η στιγμή που θα αισθανόμαστε υπερήφανοι για όλες τις πληγές μας και δε θα τις σκεφτόμαστε με θλίψη, θυμό ή νεύρα.

Θα έρθει κάποτε η ωριμότητα της ζωής και θα σου δείξει πως αυτό που βίωνες κάποτε είναι ο λόγος που είσαι ο άνθρωπος που είσαι σήμερα.

Θα έρθει εκείνη η μέρα όπου δε θα μας ενδιαφέρει τόσο πολύ αν δεν ήρθε εκείνο το πρόσωπο που ήρθε ή δεν ήρθε. Δε θα μας πειράζει να αναπολούμε το παρελθόν, διότι θα είμαστε ευγνώμονες.

Θα έρθει εκείνη η ημέρα, όπου θα αισθανθούμε ευγνωμοσύνη για τη θλίψη που κάποτε υπήρχε στην ψυχή μας, για κάθε δάκρυ που έχουμε ρίξει.

Ναι, θα έρθει εκείνη η στιγμή. Η στιγμή που θα ωριμάσουμε, θα ξυπνήσουμε και θα βιώσουμε τα μαθήματα της ζωής ακόμα περισσότερο.
Διότι τότε θα έχουμε καταλάβει πως ο έρωτας αξίζει περισσότερο για τις πληγές και τα σημάδια που αφήνει μέσα μας, όχι τόσο για τη χαρά και για τις ανέμελες στιγμές που προσφέρει ορισμένες φορές…

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη