Artist: Alice Neel (detail)

Θάρρος ή παραμύθι; από την Xenia Goudi

Μας μεγάλωσαν απο μικρά παιδιά με το πιο όμορφο τέλος.

Το πιο ιδανικό!
“Όλοι ζήσαν καλά κι εμείς καλύτερα.”

Αμέτρητα εγκεφαλικά και ψυχικά  εμφυτεύματα ψευδαισθήσεων.
Όνειρα με ηλικιακή ημερομηνία λήξης.

Πρίγκιπες και πριγκίπισσες…μάγισσες και θαύματα… Αγάπη…
Γιατί;;;

Αναρωτιέμαι…πως θα ήταν άραγε οι ζωές μας, αν τα παραμύθια που μας διηγούνταν κάποτε πριν μας πάρει ο ύπνος, είχαν εντελώς διαφορετικό τέλος από αυτό που μας έμαθαν;
Από αυτό που τους έμαθαν κι εκείνους.
Γιατί ρωτώ εκείνοι οι άνθρωποι που τα ξεκίνησαν, δεν φαντάστηκαν και δεν δημιούργησαν και μερικά με τέλος άκρως ρεαλιστικό;;;
Μήπως ήρθε η ώρα να το ξεκινήσουμε εμεις;;;

Στον κόσμο γίνονται αμέτρητα πειράματα καθημερινά… Η ανθρωπότητα εξελίσσεται ραγδαία σε όλους τους τομείς. Εξελίσσεται θετικά αλλά και αρνητικά. Εξελίσσεται όμως, διότι δεν παύει να πειραματίζεται.
Τι εννοώ…
Η ψυχολογία και οι ψυχολόγοι χτυπάνε πλέον κόκκινο.
Γιατί δεν ξεγελάνε τον ασθενή πια με ένα ωραιότατο παραμυθάκι και τους μπουκώνουν με χάπια και ηρεμιστικά;;;

Γιατί πολύ απλά πλέον χάθηκαν όλοι από την ονειρόπολη που ζούσαν κάποτε  και έρχονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητα… την κακία, την απογοήτευση, την δολοφονία, το ψέμα, την προδοσία…
Το ραβδάκι της νεράιδας, έχει πάρει πια τη μορφή ενός λεξοτανίλ.
Γιατί διαφορετικά δεν γίνεται.
Έτσι δεν είναι;;;

Αναρωτιέμαι λοιπόν και πάλι…
Σε τι αποτέλεσμα θα κατέληγε, αν ξεκινούσαμε να λέμε στα παιδιά και μερικά “παραμυθάκια” με διαφορετικό τέλος;
Με ένα τέλος, που πιθανότατα να συναντήσουν 99% κάποια στιγμή στη ζωή τους μεγαλώνοντας.

Με μια όμορφη μεν ιστορία άλλα ένα τέλος, που δεν θα ικανοποιήσει πλήρως τη φαντασία τους και τα όνειρα τους την ώρα του ύπνου αλλα θα τα κάνει να σκεφτούν λίγο περισσότερο…να προβληματιστούν και να δουλέψουν τα όρια της λογικής τους.

Και ναι… Γιατί όχι και από μικρή ηλικία.
Όταν ο χαρακτήρας ξεκινά και πλάθεται από τον ισορροπημένο και σαφώς παιδικό ρεαλισμό και όχι μονάχα από την έμφυτη φαντασία.

“Η ωραία κοιμωμένη”

Όλα βαίνουν καλώς…
Παλάτια, καλές νεράιδες, έρωτας.

Ποιος μας εγγυάται όμως ότι ο πρίγκιπας κατάφερε να ξεφύγει από την κακιά μάγισσα;;;
Μήπως τελικά τον σκότωσε;;; μήπως τον έπεισε να γίνουν συναίτεροι;;;

Ή μήπως στο τέλος ερωτεύτηκε ο ένας τον άλλον;;;
Όπως και να χει η ιστορία, αν ο πρίγκιπας δεν εμφανίστηκε ποτέ για να δωσει το φιλί στην ωραία κοιμωμένη, η ωραία κοιμωμένη, μπορεί ακόμα μέχρι σήμερα… να κοιμάται…

Ακόμα κι έτσι όμως το δίδαγμα δεν παύει να είναι δυνατό και πόσο μάλλον… ρεαλιστικό!!!

Οπότε ας ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς… λίγο πιο συνειδητά.

 

Γράφει η Xenia Goudi

Thessaloniki Arts and Culture 

 

 

Διαβάστε επίσης

Close