Αποξενώθηκες, μα δεν κατάφερες να αποξενώσεις

Μνημονεύεις ακόμα το άγουρο σταφύλι που έγινε κρασί

Εκείνο που έρεε άφθονο, δίχως το χυμένο να μετράς

Μα τώρα στέρεψε το βαρέλι, στέγνωσε το πάτωμα και μελαγχολείς

Άραγε τι να κερδίσεις;

Μάλλον να παραδεχτείς

Ό, τι είναι αμαρτία τέτοιο κρασί σε ουρανίσκο να μην καταλήγει…

Γράφει ο Μπάμπης Παπαδάκης