Ζει ο έρωτας μόνο στα παραμύθια; από την Ανδρονίκη Ατζέμογλου

Ζει ο έρωτας μόνο στα παραμύθια; από την Ανδρονίκη Ατζέμογλου

Ποιoς;

Aυτός ο λαμπερός θεός, που δαμάζει με τις σαϊτιές του κάθε αντίσταση.
Αυτός ο δολοπλόκος, που σχεδιάζει με λεπτομέρειες κάθε στρατηγική για κατακτήσεις.

Κρατά γερά τα χαλινάρια σαν από καιρό προετοιμασμένος στον ξέφρενό του καλπασμό.
Κάποτε κουράζεται και ξεπεζεύει. Του λείπει η υπομονή.
Βλέπεις ανυπόμονος για ζωντάνια και πάθος.

Αυτός που διάβαζε παραμύθια για ιππότες που τιμούσαν τον έρωτα, τον σέβονταν, πίστευαν στην αξία του.
Αυτός που έκοβε με το σπαθί του τις αλυσίδες των συμβιβασμών, της πεζότητας.

Ο ίδιος τώρα αλυσοδεμένος μέσα στο κελί των σκέψεών του.
Προφυλαγμένος με κάγκελα από τους πολλούς που στάθηκαν ανάξιοι των περιστάσεων ή φοβήθηκαν μην τάχα τους κατακτήσει.

Τώρα, κρατά στα χέρια του ένα βιβλίο παραμυθιών που ξεσκονίζει από την αστρόσκονη της παιδικής του ηλικίας.
Αυτή τώρα επικάθεται σαν παλιά ανάμνηση, από καιρό ξεχασμένη στο κρεβάτι των ονείρων του.

Μια ως” Κακός λύκος” που όσο και να γέρασε και όμως δεν άλλαξε.
Κάποτε άγουρος έκανε κύκλο. Σκορπούσε θανατηφόρο βλέμμα, προκαλούσε λιποθυμίες θαυμαστών, θαυμαστριών.

Άλλοτε πάλι στον ρόλο του τέρατος της “Ωραίας κοιμωμένης” κάτω από το αγέρωχο και σκοτεινό του περίβλημα υπήρχε κρυμμένη και μια εξίσου γοητευτική καρδιά.

Άλλες φορές ως πρίγκηπας σε πολλές παραλλαγές παραμυθιών υποσχόταν ένα ηρωικό, ρομαντικό “ζήσαν καλά και εμείς καλύτερα”.

Ως δαιμόνιος δαίμων, έπαιρνε τα μυαλά πολλών.
Αυτός ο αιώνιος, ο τρελός.
Αυτός ο πέρα ηλικιών και σωμάτων.

Ανεβασμένος σε βουνό πολλαπλών προοπτικών, αγνάντευε από υπέροχη οπτική γωνία την Αγάπη να τον ακολουθεί.
Τώρα κουρασμένη, αποστατεί στην δική της Ιθάκη μ’ ένα ανοιχτό βιβλίο Καβάφη.

Τώρα τον κοιτά.
-Έρωτα, διάβασέ μου ένα παραμύθι και υπόσχομαι να μην γίνω πάλι πολύ μικρή για να σε πιστέψω.
Διάβασε και μην με παραμυθιάζεις.

Έρωτας!
Κεραυνοβόλος, φλογερός, αμοιβαίος, ανεκπλήρωτος, μοναδικός, ακατάδεκτος, είτε τυφλωμένος.
Σε όποια μορφή του και να σου παρουσιαστεί, χτυπά στόχους.

Όλοι σχεδόν τον ζήσαμε, τον ζούμε, θα τον ζήσουμε, είτε σαν παραμύθι ονειρεμένο, είτε σαν κακό.

Διάλεξε μόνο ποιο είναι το αγαπημένο σου.

 

Γράφει η Ανδρονίκη Ατζέμογλου

Διαβάστε επίσης

Close